شود، اگرچه سه مرتبه بخوابد و تا اذان غسل نكند، در صورتى كه تيمم كند روزه او صحيح است.

مسأله 1643- اگر زنى كه در حال استحاضه است، غسل‌هاى خود را به تفصيلى كه در احكام استحاضه (در مسأله 417 به بعد گفته شد) به جا آورد، روزه او صحيح است.

مسأله 1644- كسى كه مس ميت كرده يعنى جايى از بدن خود را به بدن ميت رسانده، مى‌تواند بدون غسل مس ميت روزه بگيرد، و اگر در حال روزه هم ميت را مس نمايد، روزه او باطل نمى‌شود.

8- اماله كردن‌

مسأله 1645- اماله كردن با چيز روان اگرچه از روى ناچارى و براى معالجه باشد روزه را باطل مى‌كند، ولى استعمال شياف‌هايى كه براى معالجه است اشكال ندارد، و احتياط واجب آن است كه از استعمال شياف‌هايى كه براى كيف كردن است مثل شياف ترياك يا براى تغذيه از اين مجرى است خوددارى نمايند.

9- قِىْ كردن‌

مسأله 1646- هرگاه روزه‌دار عمداً قى كند- اگرچه بواسطه مرض و مانند آن ناچار باشد- روزه‌اش باطل مى‌شود ولى اگر سهواً يا بى‌اختيار قى كند اشكال ندارد.

مسأله 1647- اگر در شب چيزى بخورد كه مى‌داند بواسطه خوردن آن، در روز بى‌اختيار قى مى‌كند، احتياط واجب آن است كه روزه آن روز را قضا نمايد.

مسأله 1648- اگر روزه‌دار بتواند از قى كردن خوددارى كند چنانچه براى او ضرر و مشقت نداشته باشد، بايد خوددارى نمايد.

مسأله 1649- اگر مگس در گلوى روزه‌دار برود، چنانچه بقدرى پايين رود كه به فرو بردن آن خوردن نمى‌گويند لازم نيست آن را بيرون آورد و روزه او صحيح است، و اگر به اين مقدار پايين نرود بايد آن را بيرون آورد اگرچه موجب شود كه قى كند و روزه‌اش باطل شود، و چنانچه فرو برد روزه‌اش باطل مى‌شود، و بنابر احتياط واجب‌