مسأله 1627- كسى كه در شب ماه رمضان جنب است و مى‌داند يا احتمال مى‌دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى‌شود، چنانچه تصميم داشته باشد كه بعد از بيدار شدن غسل كند و با اين تصميم بخوابد و تا اذان خواب بماند روزه‌اش صحيح است.

مسأله 1628- كسى كه در شب ماه رمضان جنب است و مى‌داند يا احتمال مى‌دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى‌شود، چنانچه غفلت داشته باشد كه بعد از بيدار شدن بايد غسل كند، در صورتى كه بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند روزه‌اش صحيح است.

مسأله 1629- كسى كه در شب ماه رمضان جنب است و مى‌داند يا احتمال مى‌دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى‌شود، چنانچه نخواهد بعد از بيدار شدن غسل كند، يا ترديد داشته باشد كه غسل كند يا نه، در صورتى كه بخوابد و بيدار نشود، روزه‌اش باطل است.

مسأله 1630- اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود و بداند يا احتمال دهد كه اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى‌شود و تصميم هم داشته باشد كه بعد از بيدار شدن غسل كند، چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان بيدار نشود، بايد روزه آن روز را قضا كند و همچنين است اگر از خواب دوم بيدار شود و براى مرتبه سوم بخوابد، و كفاره بر او واجب نمى‌شود.

مسأله 1631- خوابى را كه در آن محتلم شده نبايد خواب اول حساب كرد بلكه اگر از آن خواب بيدار شود و دوباره بخوابد خواب اول حساب مى‌شود.

مسأله 1632- اگر روزه‌دار در روز محتلم شود، واجب نيست فوراً غسل كند.

مسأله 1633- هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده، اگرچه بداند پيش از اذان محتلم شده، روزه او صحيح است.

مسأله 1634- كسى كه مى‌خواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد، هرگاه تا اذان صبح جنب بماند، اگرچه از روى عمد نباشد روزه او باطل است.

مسأله 1635- كسى كه مى‌خواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد اگر بعد از اذان‌