مسأله 1601- اگر از روزه‌دار بپرسند كه آيا پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم چنين مطلبى فرموده‌اند و او جايى كه در جواب بايد بگويد نه، عمداً بگويد بلى، يا جايى كه بايد بگويد بلى عمداً بگويد نه، روزه‌اش باطل مى‌شود.

مسأله 1602- اگر از قول خدا يا پيغمبر حرف راستى را بگويد بعد بگويد دروغ گفتم يا در شب دروغى را به آنان نسبت دهد و فرداى آن روز كه روزه مى‌باشد بگويد آنچه ديشب گفتم راست است، روزه‌اش باطل مى‌شود.

5- رساندن غبار غليظ به حلق‌

مسأله 1603- رساندن غبار غليظ به حلق روزه را باطل مى‌كند، چه غبار چيزى باشد كه خوردن آن حلال است مثل آرد، يا غبار چيزى باشد كه خوردن آن حرام است.

مسأله 1604- اگر بواسطه باد غبار غليظى پيدا شود و انسان با اين كه متوجه است، مواظبت نكند و به حلق برسد، روزه‌اش باطل مى‌شود.

مسأله 1605- احتياط واجب آن است كه روزه‌دار دود سيگار و تنباكو و مانند اينها را هم به حلق نرساند. ولى بخار غليظ، روزه را باطل نمى‌كند، مگر اين كه در دهان به صورت آب درآيد و فرو دهد.

مسأله 1606- اگر مواظبت نكند و غبار يا بخار يا دود و مانند اينها داخل حلق شود، چنانچه يقين داشته كه به حلق نمى‌رسد روزه‌اش صحيح است.

مسأله 1607- اگر فراموش كند كه روزه است و مواظبت نكند، يا بى‌اختيار غبار و مانند آن به حلق او برسد روزه‌اش باطل نمى‌شود و چنانچه ممكن است بايد آن را بيرون آورد.

6- فرو بردن سر در آب‌

مسأله 1608- اگر روزه‌دار عمداً تمام سر را در آب فرو برد، اگرچه باقى بدن او از آب بيرون باشد، بنابر احتياط واجب بايد قضاى آن روزه را بگيرد. ولى اگر تمام بدن را آب بگيرد و مقدارى از سر بيرون باشد، روزه باطل نمى‌شود.