صورتى كه پيش از غسل بول نكند بعد از غسل منى از او بيرون مى‌آيد، بنابر احتياط واجب بايد پيش از غسل بول كند.

مسأله 1594- اگر به قصد بيرون آمدن منى كارى بكند در صورتى كه منى از او بيرون نيايد روزه‌اش باطل نمى‌شود.

مسأله 1595- اگر روزه‌دار بدون قصد بيرون آمدن منى با كسى بازى و شوخى كند در صورتى كه عادت نداشته باشد كه بعد از بازى و شوخى منى از او خارج شود اگرچه اتفاقاً منى بيرون آيد روزه او صحيح است. ولى اگر شوخى را ادامه دهد تا آنجا كه نزديك است منى خارج شود و خوددارى نكند تا خارج گردد روزه‌اش باطل است.

4- دروغ بستن به خدا و پيغمبر

مسأله 1596- اگر روزه‌دار به گفتن يا به نوشتن يا به اشاره و مانند اينها به خدا و پيغمبر و جانشينان آن حضرت عمداً نسبت دروغ بدهد اگرچه فوراً بگويد دروغ گفتم يا توبه كند، روزه او باطل است و احتياط واجب آن است كه حضرت زهرا سلام‌اللَّه عليها و ساير پيغمبران و جانشينان آنان هم در اين حكم فرقى ندارند.

مسأله 1597- اگر بخواهد خبرى را كه نمى‌داند راست است يا دروغ نقل كند، بنابر احتياط واجب بايد از كسى كه آن خبر را گفته، يا از كتابى كه آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد لكن اگر خودش هم خبر بدهد روزه‌اش باطل نمى‌شود.

مسأله 1598- اگر چيزى را به اعتقاد اين كه راست است از قول خدا يا پيغمبر نقل كند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه‌اش باطل نمى‌شود.

مسأله 1599- اگر بداند دروغ بستن به خدا و پيغمبر روزه را باطل مى‌كند و چيزى را كه مى‌داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را كه گفته راست بوده، روزه‌اش صحيح است.

مسأله 1600- اگر دروغى را كه ديگرى ساخته عمداً به خدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبر نسبت دهد روزه‌اش باطل مى‌شود ولى اگر از قول كسى كه آن دروغ را ساخته نقل كند اشكال ندارد.