برگردد روزه‌اش باطل است، ولى چنانچه نيت كند كه چيزى را كه روزه را باطل مى‌كند به جا آورد در صورتى كه آن را انجام ندهد روزه‌اش باطل نمى‌شود.

مسأله 1571- در روزه مستحب و روزه واجبى كه وقت آن معين نيست مثل روزه كفاره، اگر قصد كند كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام دهد، يا مردّد شود كه به جا آورد يا نه، چنانچه به جا نياورد و پيش از ظهر دوباره نيت روزه كند، روزه او صحيح است.

چيزهايى كه روزه را باطل مى‌كند

مسأله 1572- نُه چيز روزه را باطل مى‌كند.

اول: خوردن و آشاميدن، دوم: جماع، سوم: استمناء، و استمناء آن است كه انسان با خود كارى كند كه منى از او بيرون آيد. چهارم: دروغ بستن به خدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبر عليهم السلام. پنجم: رساندن غبار غليظ به حلق. ششم: فرو بردن تمام سر در آب. هفتم: باقيماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح. هشتم: اماله كردن با چيزهاى روان. نهم: قى كردن، و احكام اينها در مسائل آينده گفته مى‌شود.

1- خوردن و آشاميدن‌

مسأله 1573- اگر روزه‌دار عمداً چيزى بخورد يا بياشامد، روزه او باطل مى‌شود، چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب، چه معمول نباشد مثل خاك و شيره درخت، و چه كم باشد يا زياد، حتى اگر مسواك را از دهان بيرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد روزه او باطل مى‌شود مگر آن كه رطوبت مسواك در آب دهان به طورى از بين برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود.

مسأله 1574- اگر موقعى كه مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده، بايد لقمه را از دهان بيرون آورد و چنانچه عمداً فرو برد روزه‌اش باطل است و به دستورى كه بعداً گفته خواهد شد كفاره هم بر او واجب مى‌شود.

مسأله 1575- اگر روزه‌دار سهواً چيزى بخورد يا بياشامد، روزه‌اش باطل نمى‌شود.