يكى از آن دو تنگ باشد، بايد اول آن را بخواند و اگر وقت هر دو تنگ باشد، بايد اول نماز يوميه را بخواند.

مسأله 1504- اگر در بين نماز يوميه بفهمد كه وقت نماز آيات تنگ است، چنانچه وقت نماز يوميه هم تنگ باشد، بايد آن را تمام كند بعد نماز آيات را بخواند.

و اگر وقت نماز يوميه تنگ نباشد، بايد آن را بشكند و اول نماز آيات، بعد نماز يوميه را به جا آورد.

مسأله 1505- اگر در بين نماز آيات بفهمد كه وقت نماز يوميه تنگ است، بايد نماز آيات را رها كند و مشغول نماز يوميه شود و بعد از آن كه نماز را تمام كرد پيش از انجام كارى كه نماز را بهم بزند، بقيه نماز آيات را از همان جا كه رها كرده بخواند.

مسأله 1506- اگر در حال حيض يا نفاس زن، آفتاب يا ماه بگيرد و تا آخر مدتى كه خورشيد يا ماه باز مى‌شوند در حال حيض يا نفاس باشد نماز آيات بر او واجب نيست و قضا هم ندارد.

دستور نماز آيات‌

مسأله 1507- نماز آيات دو ركعت است و در هر ركعت پنج ركوع دارد و دستور آن اين است كه انسان بعد از نيت، تكبير بگويد و يك حمد و يك سوره تمام بخواند و به ركوع رود و سر از ركوع بردارد، دوباره يك حمد و يك سوره بخواند، باز به ركوع رود تا پنج مرتبه و بعد از بلند شدن از ركوع پنجم دو سجده نمايد و برخيزد و ركعت دوم را هم مثل ركعت اول به جا آورد و تشهد بخواند و سلام دهد.

مسأله 1508- در نماز آيات ممكن است انسان بعد از نيت و تكبيرو خواندن حمد، آيه‌هاى يك سوره را پنج قسمت كند و يك آيه يا بيشتر از آن را بخواند و به ركوع رود و سر بردارد و بدون اين كه حمد بخواند، قسمت دوم از همان سوره را بخواند و به ركوع رود و همين طور تا پيش از ركوع پنجم سوره را تمام نمايد، مثلًا به قصد سوره‌ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ، بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ بگويد و به ركوع رود، بعد بايستد و بگويد: قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ دوباره به ركوع رود و بعد از ركوع بايستد و بگويد:

اللَّهُ الصَّمَدُ باز به ركوع رود و بايستد و بگويد: لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ و برود به ركوع باز هم سربردارد و بگويد: وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ و بعد از آن به ركوع پنجم رود و بعد از