هفتم: از مبطلات نماز خنده با صدا و عمدى است و چنانچه سهواً هم با صدا بخندد يا لبخند بزند نمازش باطل نمى‌شود.

مسأله 1151- اگر براى جلوگيرى از صداى خنده حالش تغيير كند، مثلًا رنگش سرخ شود، چنانچه از صورت نمازگزار بيرون رود، بايد نمازش را دوباره بخواند.

هشتم: از مبطلات نماز آن است كه براى كار دنيا عمداً با صدا گريه كند، ولى اگر براى كار دنيا بى‌صدا گريه كند اشكال ندارد ولى اگر از ترس خدا يا براى آخرت گريه كند، آهسته باشد يا بلند، اشكال ندارد، بلكه از بهترين اعمال است.

نهم: از مبطلات نماز كارى است كه صورت نماز را به هم بزند مثل دست زدن و به هوا پريدن و مانند اينها، كم باشد يا زياد، عمداً باشد يا از روى فراموشى. ولى كارى كه صورت نماز را به هم نزند مثل اشاره كردن به دست اشكال ندارد.

مسأله 1152- اگر در بين نماز به قدرى ساكت بماند كه نگويند نماز مى‌خواند نمازش باطل مى‌شود.

مسأله 1153- اگر در بين نماز كارى انجام دهد يا مدتى ساكت شود و شك كند كه نماز به هم خورده يا نه، نمازش صحيح است.

دهم: از مبطلات نماز، خوردن و آشاميدن است، اگر در نماز طورى بخورد يا بياشامد كه نگويند نماز مى‌خواند.

مسأله 1154- احتياط واجب آن است كه در نماز هيچ چيز نخورد و نياشامد چه موالات نماز به هم بخورد يا نخورد و چه بگويند نماز مى‌خواند يا نگويند.

مسأله 1155- اگر در بين نماز، غذايى را كه لاى دندانها مانده فرو ببرد، نمازش باطل نمى‌شود. و اگر قند يا شكر و مانند اينها در دهان مانده باشد و در حال نماز كم كم آب شود و فرو رود نمازش اشكال پيدا مى‌كند.

يازدهم: از مبطلات نماز شك در ركعتهاى نماز دو ركعتى يا سه ركعتى يا در دو ركعت اول نمازهاى چهار ركعتى است.

دوازدهم: از مبطلات نماز آن است كه ركن نماز را عمداً يا سهواً كم يا زياد كند، يا چيزى را كه ركن نيست عمداً كم يا زياد نمايد.

مسأله 1156- اگر بعد از نماز شك كند كه در بين نماز كارى كه نماز را باطل مى‌كند انجام داده يا نه، نمازش صحيح است.