9- شراب‌

مسأله 111- شراب و هر چيزى كه انسان را مست مى‌كند، چنانچه به خودى خود روان باشد، نجس است، و اگر مثل بنگ و حشيش، روان نباشد اگر چه چيزى در آن بريزند كه روان شود، پاك است.

مسأله 112- الكل صنعتى كه براى رنگ كردن درب و ميز و صندلى و مانند اينها بكار مى‌برند اگر انسان نداند از چيزى كه مست كننده و روان است درست كرده‌اند، پاك مى‌باشد.

مسأله 113- اگر انگور و آب انگور به خودى خود جوش بيايد، حرام، ولى نجس نيست مگر آن كه معلوم شود كه مست كننده است، و اگر به واسطه پختن جوش بيايد خوردنش حرام است ولى نجس نيست.

مسأله 114- خرما و مويز و كشمش و آب آنها اگر جوش بيايند پاك، و خوردن آنها حلال است.

10- فقّاع‌

مسأله 115- فقّاع كه از جو گرفته مى‌شود و به آن آبجو مى‌گويند نجس است، ولى آبى كه به دستور طبيب از جو مى‌گيرند و به آن ماءالشعير مى‌گويند پاك مى‌باشد.

عرق جُنُب از حرام‌

مسأله 116- عرق جنب از حرام، نجس نيست، ولى احتياط واجب آن است كه با بدن يا لباسى كه به آن آلوده شده، نماز نخوانند.

مسأله 117- اگر انسان در موقعى كه نزديكى با زن، حرام است- مثلًا در روزه ماه رمضان- با زن خود نزديكى كند بنابر احتياط واجب بايد از عرق خود در نماز اجتناب نمايد.

مسأله 118- اگر جنب از حرام، به واسطه تنگى وقت، عوض غسل، تيمم نمايد و بعد از تيمم و خواندن نماز عرق كند بنابر احتياط واجب بايد از عرق خود در نماز اجتناب نمايد، ولى اگر بواسطه عذر ديگر تيمم كند، اجتناب لازم نيست.