مسأله 1027- كسى كه نشسته ركوع مى‌كند، بايد بقدرى خم شود كه صورتش مقابل زانوها برسد و بهتر است به قدرى خم شود كه صورت نزديك جاى سجده برسد.

مسأله 1028- انسان هر ذكرى در ركوع بگويد كافى است ولى احتياط واجب آن است كه به قدر سه مرتبه‌ سُبْحانَ اللَّهِ‌ يا يك مرتبه‌ سُبْحانَ رَبِّىَ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ‌ كمتر نباشد.

مسأله 1029- ذكر ركوع بايد دنبال هم و به عربى صحيح گفته شود و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه بلكه بيشتر بگويند.

مسأله 1030- در ركوع بايد به مقدار ذكر واجب، بدن آرام باشد و در ذكر مستحب هم اگر آن را به قصد ذكرى كه براى ركوع دستور داده‌اند بگويد بنابر احتياط واجب، آرام بودن بدن لازم است.

مسأله 1031- اگر موقعى كه ذكر واجب ركوع را مى‌گويد، بى‌اختيار بقدرى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج شود بايد بعد از آرام گرفتن بدن، بنابر احتياط واجب دوباره ذكر را بگويد، ولى اگر كمى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج نشود، يا انگشتان را حركت دهد اشكال ندارد.

مسأله 1032- اگر پيش از آنكه به مقدار ركوع خم شود و بدن آرام گيرد عمداً ذكر ركوع را بگويد، نمازش باطل است.

مسأله 1033- اگر پيش از تمام شدن ذكر واجب، عمداً سر از ركوع بردارد نمازش باطل است و اگر سهواً سربردارد، چنانچه پيش از آن كه از حال ركوع خارج شود، يادش بيايد كه ذكر ركوع را تمام نكرده بايد در حال آرامى بدن دوباره ذكر را بگويد و اگر بعد از آن كه از حال ركوع خارج شد، يادش بيايد نماز او صحيح است.

مسأله 1034- اگر نتواند به مقدار ذكر در ركوع بماند، در صورتى كه بتواند پيش از آن كه از حد ركوع بيرون رود ذكر را بگويد، بايد در آن حال تمام كند و اگر نتواند در حال برخاستن ذكر را به قصد رجاء بگويد.

مسأله 1035- اگر بواسطه مرض و مانند آن در ركوع آرام نگيرد نماز صحيح است ولى بايد پيش از آنكه از حال ركوع خارج شود، ذكر واجب يعنى‌ سبحان ربى العظيم و بحمده‌ يا سه مرتبه‌ سبحان‌اللَّه‌ را بگويد.