مسأله 918- اذان هيجده جمله است: اللَّهُ اكْبَرُ چهار مرتبه‌ اشْهَدُ انْ لا الهَ الَّا اللَّهُ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّه، حَىَّ عَلَى الصَّلوةِ، حَىَّ عَلَى الْفَلاحِ، حَىَّ عَلى‌ خَيْرِ الْعَمَلِ، اللَّهُ اكْبَرُ، لا الهَ الَّا اللَّهُ‌ هر يك دو مرتبه، و اقامه هفده جمله است يعنى دو مرتبه‌ اللَّهُ اكْبَرُ از اول اذان و يك مرتبه‌ لا الهَ الَّا اللَّهُ‌ از آخر آن كم مى‌شود و بعد از گفتن‌ حَىَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ‌ بايد دو مرتبه‌ قَدْ قامَتِ الصَّلوةُ اضافه نمود.

مسأله 919- اشْهَدُ انَّ عَلِيّاً وَلِىُّ اللَّهِ‌ جزء اذان و اقامه نيست ولى خوبست بعد از اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ، به قصد قربت گفته شود.

ترجمه اذان و اقامه‌

اللَّهُ اكْبَرُ يعنى خداى تعالى بزرگتر از آن است كه او را وصف كنند. اشْهَدُ انْ لا الهَ الَّا اللَّهُ‌ يعنى شهادت مى‌دهم كه غيرخدايى كه يكتا وبى‌همتا است خداى ديگرى سزاوار پرستش نيست. اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّه‌ يعنى شهادت مى‌دهم كه حضرت محمد بن عَبْداللَّه صلى الله عليه و آله و سلم پيغمبر و فرستاده خداست. اشْهَدُ انَّ عَلِيّاً اميرُالمُؤْمنينَ وَلِىُّ اللَّهِ‌ يعنى شهادت مى‌دهم كه حضرت على عليه الصّلاة والسّلام اميرالمؤمنين و ولىّ خدا بر همه خلق است. حَىَّ عَلَى الصَّلوة يعنى بشتاب براى نماز. حَىَّ عَلَى الْفَلاحِ‌ يعنى بشتاب براى رستگارى. حَىَّ عَلى‌ خَيْرِ الْعَمَلِ‌ يعنى بشتاب براى بهترين كارها كه نماز است. قَدْ قامَتِ الصّلوة يعنى به تحقيق نماز برپا شد. لا الهَ الَّا اللَّهُ‌ يعنى خدايى سزاوار پرستش نيست مگر خدايى كه يكتا و بى‌همتا است.

مسأله 920- بين جمله‌هاى اذان و اقامه بايد خيلى فاصله نشود و اگر بين آنها بيشتر از معمول فاصله بيندازد، بايد دوباره آن را از سر بگيرد.

مسأله 921- اگر در اذان و اقامه صدا را در گلو بيندازد چنانچه غنا شود، يعنى بطور آوازه‌خوانى كه در مجالس لهو و بازيگرى معمول است اذان و اقامه را بگويد، حرام است و اگر غنا نشود مكروه مى‌باشد.

مسأله 922- درپنج نماز اذان ساقط مى‌شود: اول: نمازعصر روزجمعه. دوم: نماز عصر روز عرفه كه روز نهم ذى حجه است. سوم: نماز عشاء شب عيد قربان، براى كسى كه در مشعرالحرام باشد. چهارم: نماز عصر و عشاء زن مستحاضه. پنجم: نماز