را آب بكشد، و اگر نجاست لباس بيشتر يا شديدتر باشد هر كدام از بدن يا لباس را بخواهد مىتواند آب بكشد.
مسأله 813- كسى كه غير از لباس نجس، لباس ديگرى ندارد و وقت تنگ است يا احتمال نمىدهد كه لباس پاك پيدا كند، اگر بواسطه سرما يا عذر ديگر نمىتواند لباس را بيرون بياورد بايد در همان لباس نماز بخواند و نمازش صحيح است ولى چنانچه بتواند لباس را بيرون بياورد، بايد نماز را به دستورى كه براى برهنگان گفته شد به جا آورد.
مسأله 814- كسى كه دو لباس دارد، اگر بداند يكى از آنها نجس است و نتواند آنها را آب بكشد و نداند كدام يك آنهاست، چنانچه وقت دارد بايد با هر دو لباس نماز بخواند. مثلًا اگر مىخواهد نماز ظهر و عصر بخواند بايد با هر كدام يك نماز ظهر و يك نماز عصر بخواند ولى اگر وقت تنگ است، بايد نماز را به دستورى كه براى برهنگان گفته شد به جا آورد، و به احتياط واجب آن نماز را با لباس پاك قضا نمايد.
شرط دوم [مباح باشد]
مسأله 815- لباس نمازگزار بايد مباح باشد و كسى كه مىداند پوشيدن لباس غصبى حرام است، اگر عمداً در لباس غصبى يا در لباسى كه نخ يا دگمه يا چيز ديگر آن غصبى است نماز بخواند، بايد آن نماز را با لباس غير غصبى اعاده نمايد.
مسأله 816- كسى كه مىداند پوشيدن لباس غصبى حرام است، ولى نمىداند نماز را باطل مىكند، اگر عمداً با لباس غصبى نماز بخواند بايد آن نماز را با لباس غيرغصبى بخواند.
مسأله 817- اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبى است و با آن نماز بخواند نمازش صحيح است، ولى اگر خودش آن لباس را غصب كرده باشد و بعداً فراموش كرده و با آن نماز خوانده به احتياط واجب بايد آن نماز را اعاده كند.
مسأله 818- اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبى است و در بين نماز بفهمد، چنانچه چيز ديگرى عورت او را پوشانده است و مىتواند فوراً يا بدون اينكه