مسأله 752- هرگاه انسان عذرى دارد كه اگر بخواهد در اول وقت نماز بخواند، ناچار است با تيمم نماز بخواند، چنانچه بداند يا احتمال دهد كه عذر او تا آخر وقت باقى است، مى‌تواند در اوّل وقت، نماز بخواند. ولى اگر مثلًا لباسش نجس باشد يا عذر ديگرى داشته باشد و احتمال دهد كه عذر او از بين مى‌رود بنابر احتياط واجب بايد صبر كند تا عذرش برطرف شود و چنانچه عذر او برطرف نشد، در آخر وقت نماز بخواند، و لازم نيست بقدرى صبر كند كه فقط بتواند كارهاى واجب نماز را انجام دهد، بلكه اگر براى مستحبات نماز مانند اذان و اقامه و قنوت هم وقت دارد مى‌تواند تيمم كند و نماز را با آن مستحبات به جا آورد.

مسأله 753- كسى كه مسائل نماز و شكيات و سهويات را نمى‌داند و احتمال مى‌دهد كه يكى از اينها در نماز پيش آيد، بايد براى ياد گرفتن اينها نماز را از اول وقت تأخير بيندازد. ولى اگر اطمينان دارد كه نماز را بطور صحيح تمام مى‌كند، مى‌تواند در اول وقت مشغول نماز شود، پس اگر در نماز مسأله‌اى كه حكم آن را نمى‌داند پيش نيايد نماز او صحيح است و اگر مسأله‌اى كه حكم آن را نمى‌داند پيش آيد، مى‌تواند به يكى از دو طرفى كه احتمال مى‌دهد، عمل نمايد و نماز را تمام كند. ولى بعد از نماز بايد مسأله را بپرسد كه اگر نمازش باطل بوده، دوباره بخواند.

مسأله 754- اگر وقت نماز وسعت دارد، و طلبكار هم طلب خود را مطالبه مى‌كند در صورتى كه ممكن است بايد اوّل قرض خود را بدهد، بعد نماز بخواند، و همچنين است اگر كار واجب ديگرى كه بايد فوراً آن را به جا آورد پيش آمد كند، مثلًا ببيند مسجد نجس است كه بايد اول مسجد را تطهير كند، بعد نماز بخواند. و چنانچه اول نماز بخواند، معصيت كرده ولى نماز او صحيح است.

نمازهايى كه بايد به ترتيب خوانده شود

مسأله 755- انسان بايد نماز عصر را بعد از نماز ظهر و نماز عشا را بعد از نماز مغرب بخواند و اگر عمداً نماز عصر را پيش از نماز ظهر و نماز عشا را پيش از نماز مغرب بخواند باطل است.

مسأله 756- اگر به نيت نماز ظهر مشغول نماز شود و در بين نماز يادش بيايد كه‌