شاهد عادل خبر دهند كه تهيه آب براى او ممكن نيست بلكه اگر احتمال صحيح عقلايى هم بدهد احتياط واجب آن است كه وضوى خود را باطل نكند.
مسأله 661- اگر پيش از وقت نماز وضو داشته باشد و بداند يا احتمال عقلايى دهد يا دو شاهد عادل خبر دهند كه اگر وضوى خود را باطل كند، تهيه آب براى او ممكن نيست چنانچه بتواند بدون ضرر و مشقت وضوى خود را نگهدارد احتياط واجب آن است كه آن را باطل نكند.
مسأله 662- كسى كه فقط به مقدار وضو يا به مقدار غسل آب دارد اگر بداند يا دو شاهد عادل خبر دهند كه اگر آن را بريزد آب پيدا نمىكند، چنانچه وقت نماز داخل شده باشد، ريختن آن حرام است، و احتياط واجب آن است كه پيش از وقت نماز هم آن را نريزد، بلكه خالى از قُوّت نيست و هرگاه احتمال عقلايى هم بدهد كه اگر آب را بريزد ديگر آب پيدا نمىكند احتياط واجب آن است كه پيش از وقت نماز هم آب را نريزد.
مسأله 663- كسى كه مىداند يا دو شاهد عادل خبر دهند كه آب پيدا نمىكند، اگر بعد از داخل شدن وقت نماز وضوى خود را باطل كند يا آبى كه دارد بريزد معصيت كرده ولى نمازش با تيمم صحيح است، اگرچه احتياط مستحب آن است كه قضاى آن نماز را بخواند.
دوم: از موارد تيمم
مسأله 664- اگر بواسطه پيرى، يا ترس از دزد و جانور و مانند اينها يا نداشتن وسيلهاى كه آب از چاه بكشد، دسترسى به آب نداشته باشد، بايد تيمم كند و همچنين است اگر تهيه كردن آب يا استعمال آن به قدرى مشقّت داشته باشد كه مردم تحمل آن را نكنند.
مسأله 665- اگر براى كشيدن آب از چاه، دلو و ريسمان و مانند اينها لازم دارد و مجبور است بخرد، يا كرايه نمايد، اگرچه قيمت آن چند برابر معمول باشد، بايد تهيه كند، و همچنين است اگر آب را به چندين برابر قيمتش بفروشند، ولى اگر تهيه آنها بقدرى پول مىخواهد كه نسبت به حال او آن مقدار ضرر دارد، واجب نيست تهيه نمايد.