فصلى در دفاع‌

و آن بر دو قسم است: يكى از آن‌ها: دفاع از اساس اسلام و قلمرو آن است. دوم آن‌ها:

دفاع مكلف از خودش و مانند آن است.

سخن در مورد قسم اول [دفاع از اساس اسلام و قلمرو آن است.]

مسأله 1- اگر دشمنى كه از او بر اساس اسلام و اجتماع مسلمين ترس باشد، بلاد مسلمين و يا مرزهاى آن را مورد هجوم قرار دهد، بر مسلمان‌ها واجب است كه از آن به هر وسيله‌اى كه ممكن است با بذل مال و جان، دفاع نمايند.

مسأله 2- اين دفاع، مشروط به حضور امام عليه السلام و اذن او و اذن نايب خاص يا عام او نيست، پس بر هر مكلفى بدون هيچ قيد و شرطى واجب است به هر وسيله‌اى كه باشد، دفاع نمايد.

مسأله 3- اگر ترس تسلط بيشترى بر بلاد مسلمين و توسعه استيلاء و گرفتن بلاد آن‌ها يا اسير نمودن آن‌ها باشد دفاع به هر وسيله‌اى كه ممكن است واجب مى‌باشد.

مسأله 4- اگر بر قلمرو اسلام از استيلاى سياسى و اقتصادى كه منجر به اسارت سياسى و اقتصادى مسلمين و موهون شدن اسلام و مسلمين و ضعيف شدن آن‌ها مى‌شود، ترس باشد، با وسيله‌هاى مشابه و مقاومت‌هاى منفى، دفاع واجب است؛ مانند نخريدن كالاهاى آنان و ترك استفاده از آن، و ترك رابطه و معامله با آنان به طور مطلق.

مسأله 5- اگر در روابط اقتصادى و غير آن بر قلمرو اسلام و بلاد مسلمين، ترس آن‌