اينكه از روى عمد نباشد، اعاده آن به طورى كه ترتيب حاصل شود واجب است.

مسأله 5- اگر جمره اول را با چهار سنگ بزند، سپس چهار سنگ به جمره وسطى بزند، سپس به رمى جمره عقبه مشغول شود صحيح است و بر او واجب است همه آن‌ها را به هر نحوى كه مى‌خواهد تمام كند، ليكن براى كسى كه عمداً چنين كرده، احتياط اعاده است. و همچنين جايز است كه جمره قبلى را با چهار سنگ بزند سپس جمره بعدى را بزند؛ بنا بر اين واجب نيست كه همه سنگ‌ها مقدّم باشند.

مسأله 6- اگر رمى يك روز را فراموش كند، بايد روز ديگر آن را قضا نمايد و اگر دو روز را فراموش كرد، بايد در روز سوم هر دو را قضا نمايد و همچنين است اگر عمداً رمى را ترك نمايد. و واجب است قضا را بر ادا مقدم دارد و آن را كه جلوتر قضا شده مقدم دارد، پس اگر رمى روز عيد و بعد آن را ترك نمايد روز دوازدهم اول وظيفه رمى روز عيد را به جا مى‌آورد، سپس وظيفه روز يازدهم و پس از آن روز دوازدهم را. و خلاصه اينكه:

ترتيب به همان‌گونه كه در ادا معتبر است، در قضا- چه در تمام جمرات و چه در بعض آن‌ها- معتبر است، بنا بر اين اگر بعضى‌ها را- مثلًا مانند جمره اول- ترك كرده باشد و در روز ديگر متوجه شود، بايد اول وظيفه روز قبل را به ترتيب انجام دهد، سپس وظيفه همان روز را بياورد، بلكه احتياط (واجب) آن است كه در جايى كه تمام جمره‌ها را يا بعضى از آن‌ها را با چهار سنگ رمى نمايد و در روز ديگر يادش بيايد، قضا را بر ادا مقدم بدارد و آن را كه جلوتر قضا شده بر غير آن مقدّم دارد.

مسأله 7- اگر بر خلاف ترتيب رمى كند و در روز ديگرى يادش بيايد، بايد به طورى اعاده كند كه ترتيب حاصل شود، سپس وظيفه روز حاضر را بياورد.

مسأله 8- اگر رمى جمرات سه‌گانه را فراموش كند و داخل مكه شود، چنانچه در ايام تشريق يادش بيايد در صورت امكان واجب است به منى‌ برگردد وگرنه بايد نايب بگيرد. و اگر بعد از ايام تشريق يادش بيايد يا عمداً تا بعد از ايام تشريق تأخير بيندازد احتياط (واجب) آن است كه بين آنچه كه ذكر شد و قضاى آن در سال آينده، در همان روزهايى كه رمى از او فوت شده به وسيله خودش يا نايبش جمع نمايد. و اگر رمى جمرات سه‌گانه را