و در اين احتياط، فرقى بين تمام كردن شوط چهارم و تمام نكردن آن نيست.

مسأله 6- اگر طهارت را فراموش كند و بعد از طواف يا در اثناى آن يادش بيايد، احتياط (واجب) اعاده آن است.

چهارم: اين كه ختنه شده باشد؛

و اين شرط در مردان است نه زنان و احتياط (واجب) رعايت آن در اطفال است، پس اگر طفلى كه ختنه نشده به دستور وليّش محرم شود يا وليّش او را محرم نمايد، احرامش صحيح است و طوافش بنابر احتياط (واجب) صحيح نيست، پس اگر به احرام حج محرم شده باشد زن‌ها بنابر احتياط (واجب) بر او حرام مى‌باشند (چون طواف نساء او باطل است) و در صورتى كه ختنه شود و طواف نساء به جا آورد يا براى طواف برايش نايب گرفته شود، زن‌ها براى او حلال مى‌شوند. و اگر طفل به صورت ختنه شده متولد شود طوافش صحيح است.

پنجم: پوشاندن عورت؛

پس اگر بدون ستر عورت طواف نمايد طوافش باطل است و چيزى كه عورت را مى‌پوشاند بايد مباح باشد، پس طواف با غصبى صحيح نيست، بلكه بنابر احتياط (واجب) در صورتى كه غير از ساتر چيزى از بقيه لباس‌هايش غصبى باشد طوافش صحيح نيست.

ششم: بودن موالات عرفى بين شوطها

بنابر احتياط (واجب) به اين معنى كه بين شوطها طورى فاصله نيندازد كه آن را از صورت طواف واحد خارج كند.

قسم دوم: (از واجبات طواف) چيزهايى است كه جزء حقيقت طواف شمرده شده است،

و ليكن بعضى از آن‌ها از قبيل شرط مى‌باشند و مطلب سهل است و آن‌ها چند چيز است:

اول: ابتدا نمودن به حجر الاسود،

و اين با شروع كردن از حجر الاسود چه از اول يا وسط يا آخر آن حاصل مى‌شود.

دوم: خاتمه دادن به حجر الاسود،

و در هر شوطى واجب است از همان جايى كه شروع نموده به همان جا ختم نمايد و به اين صورت يك شوط تمام مى‌شود. و اين دو شرط (اول و دوم) با شروع نمودن به طواف از جزئى از حجر الاسود و هفت شوط دور زدن و پايان دادن طواف در آن جايى كه از آنجا شروع نموده بود حاصل مى‌شوند. و آنچه را كه بعضى از وسواسى‌ها و بعضى از نادان‌ها از كارهايى كه موجب وهن بر مذهب حقّ‌