مسأله 2- اگر سهواً طواف را ترك كند واجب است هر وقتى كه برايش ممكن شود آن را بياورد. و اگر به محلش برگشته و برايش ممكن است كه بدون مشقّت به مكه برگردد واجب است برگردد وگرنه براى انجام طواف بايد نايب بگيرد.

مسأله 3- اگر به خاطر بيمارى و مانند آن توانايى بر طواف نداشته باشد چنانچه ممكن باشد كه او را طواف بدهند و لو به اينكه او را روى تخت بگذارند واجب است و مراعات چيزهايى كه در طواف معتبر است به قدر امكان واجب است وگرنه (اگر طواف دادنش ممكن نباشد) بايد از طرف او نايب گرفته شود.

مسأله 4- اگر قبل از طواف، سعى نمايد احتياط (واجب) آن است كه بعد از طواف سعى را اعاده نمايد. و اگر نماز را بر طواف مقدم داشته است بايد آن را بعد از طواف اعاده نمايد.

واجبات طواف‌

[قسم اول از واجبات طواف در شرايط آن است‌]

واجبات طواف دو قسم است: اول در شرايط آن است، و آن‌ها چند چيز است:

اول: نيّت؛

با همان شرايطى كه در احرام گذشت.

دوم: طهارت از حدث اكبر و اصغر؛

بنا بر اين از جنب و حائض و از كسى كه محدث به حدث اصغر است صحيح نمى‌باشد، و بين عالم و جاهل و فراموش‌كننده فرقى نيست.

مسأله 1- اگر در اثناى طواف، حدث اصغرى از او سربزند؛ پس اگر بعد از تمام كردن شوط چهارم باشد بايد وضو بگيرد و بقيه طواف را به جا آورد و صحيح است. و اگر قبل از تمام كردن شوط چهارم است احتياط (واجب) آن است كه طواف را با وضو تمام كند و (دوباره) اعاده نمايد. و اگر حدث اكبر از او سر بزند بايد فوراً از مسجد خارج شود و بعد از غسل، طواف را در صورتى كه چهار شوط را تمام نكرده باشد، اعاده نمايد، وگرنه همان را تمام كند.

مسأله 2- اگر از طهارت با آب عذر داشته باشد بايد بدل از وضو يا غسل، تيمّم نمايد و احتياط (واجب) آن است كه در صورت اميد داشتن به برطرف شدن عذر، تا تنگ شدن وقت صبر نمايد.