از چيزهايى كه داراى سقف است وقتى كه حركتشان در شب باشد، خلاف احتياط (مستحب) است اگر چه جواز آن خالى از قوت نيست، پس حركت شخص محرم با هواپيمايى كه شب حركت مى‌كند جايز است.

مسأله 39- اگر در حال پيمودن راه به جهت سرما يا گرما يا باران يا عذرهاى ديگر به استظلال اضطرار پيدا كند، جايز است و كفّاره بر عهده او است.

مسأله 40- كفّاره استظلال يك گوسفند است، حتى بنابر احتياط (واجب) اگر چه از روى عذر باشد. و اقوى آن است كه يك گوسفند در احرام عمره و يك گوسفند در احرام حج كفايت مى‌كند، اگر چه چند مرتبه در آن‌ها استظلال نموده باشد.

بيستم: بيرون آوردن خون از بدنش‌

و لو با خراشيدن يا مسواك كردن باشد؛ و اما بيرون آوردن خون از بدن ديگرى مثل كندن دندان او يا حجامت او اشكالى ندارد همان طور كه در وقت ناچارى و نياز، اگر از بدن خودش خون بيرون بياورد اشكالى ندارد. و در خون انداختن و لو اينكه ضرورى نباشد، كفّاره نيست.

بيست و يكم: كندن و چيدن همه و يا بعضى از ناخن‌ها از دست و يا پا؛

و بين وسيله ناخن گرفتن مثل قيچى و چاقو و مانند اين‌ها فرقى نيست. و احتياط (واجب) آن است كه ناخن را و لو با دندان و مانند آن نگيرد، بلكه احتياط (مستحب) آن است كه ناخن دست زيادى يا انگشت زيادى را (هم) نگيرد اگر چه در صورتى كه زيادى بودن آن‌ها معلوم باشد، بعيد نيست كه گرفتن ناخن آن‌ها جايز باشد.

مسأله 41- كفّاره هر ناخنى از دست يا پا مادامى‌كه در هر كدام از آن‌ها به ده نرسيده است يك مدّ طعام مى‌باشد، پس اگر نه ناخن پا و نه‌تاى دست را بگيرد بايد براى هر يك از آن‌ها يك مدّ طعام بدهد.

مسأله 42- كفّاره گرفتن تمام ناخن‌هاى دست يك گوسفند است، و كفّاره گرفتن تمام ناخن‌هاى پا (هم) يك گوسفند است، ولى اگر ناخن‌هاى پا و دست را در يك نشست بگيرد (كفّاره) براى همه آن‌ها يك گوسفند است، مگر اينكه ميان گرفتن اوّلى (تمام ناخن‌هاى دست) و گرفتن دومى (تمام ناخن‌هاى پا) كفّاره بدهد كه در اين صورت دو