جايز است. و براى خواب صورت را روى بالش و مانند آن گذاشتن مانعى ندارد.

مسأله 34- پوشاندن سر براى نماز بر زن واجب است، و پوشاندن مقدارى از اطراف صورت به عنوان مقدمه (پوشاندن سر)، واجب است، ليكن وقتى از نماز فارغ شد فوراً بايد آن را از روى (اطراف) صورتش بردارد.

مسأله 35- جايز است به منظور پوشش از نامحرم لباسش (مثلًا چادر) را از روى سرش به روى صورتش رها كند تا به مقابل بينى بلكه تا مقابل گودى گردنش برسد و بهتر و احتياط آن است كه آن را طورى رها كند كه به صورتش نچسبد و لو به اينكه با دستش آن را نگهدارد.

مسأله 36- بر پوشاندن صورت، و فاصله نينداختن ميان لباس و صورت كفّاره نيست؛ اگر چه در هر دو صورت، احوط (استحبابى) است.

نوزدهم: تظليل (سايه قرار دادن) بالاى سر براى مردان نه زنان؛

پس سايه قرار دادن بر سر، براى زن‌ها به هر كيفيتى باشد جايز است و همچنين براى اطفال جايز است. و در سايه قرار دادن، بين آن‌كه در محملى باشد كه روپوشى دارد كه موجب در سايه قرار گرفتن است و بين اتومبيل و قطار و هواپيما و كشتى و مانند اين‌ها كه داراى سقفى مى‌باشد كه موجب در سايه قرار گرفتن است، فرقى نيست. و احتياط (مستحب) آن است كه به وسيله چيزى كه بالاى سرش نيست سرش را در سايه قرار ندهد مانند راه رفتن در كنار محمل يا نشستن در كنار ديواره كشتى كه روى سرش به اين وسيله سايه شود، اگر چه جواز اينگونه استظلال (سايه گرفتن) خالى از قوت نيست.

مسأله 37- حرمت استظلال مخصوص به وقت سير و پيمودن منزل‌ها (در بين راه) است و بين سواره و غير سواره فرقى نمى‌باشد، ولى اگر در منزلى مانند منى‌ يا عرفات يا غير اين‌ها فرود آمد (و منزل كرد) جايز است كه زير سايه سقف و چادر رود و در حال راه رفتن، چتر بردارد، بنا بر اين براى كسى كه در منى‌ است جايز است با چتر به كشتارگاه يا محل رمى جمرات برود؛ اگر چه احتياط (مستحب) در ترك آن است.

مسأله 38- نشستن شخص مُحرم در حال پيمودن منزل (بين راه) در محمل و غير آن‌