واجبات غسل‌

مسأله 1- واجبات غسل چند چيز است:

اول- نيّت و اخلاص در آن شرط است‌

و بايد نيّت تا آخر- هر چند به صورت ارتكازى- ادامه داشته باشد.

مسأله 2- اگر به قصد غسل داخل حمام شود پس اگر همان انگيزه در ذهن او باقى باشد و فرو رفتن در آب و شستشو به همان انگيزه باشد به طورى كه اگر هنگام فرو رفتن در آب از او پرسيده شود: چه مى‌كنى، بگويد: غسل مى‌كنم، غسلش صحيح است و با نيّت انجام گرفته است. و اما اگر اصلًا غافل باشد به طورى كه اگر به او گفته شود: چه مى‌كنى، متحير بماند، غسلش باطل است، بلكه اصلًا غسلى انجام نداده است.

مسأله 3- اگر به نيّت غسل به حمام رود و بعد از خارج شدن از حمام شك كند كه غسل كرده يا نه، بنا را بر غسل نكردن مى‌گذارد. و اما اگر بداند غسل كرده ولى در اينكه صحيح بوده يا نه شك كند، بنا را بر صحت غسل مى‌گذارد.

دوم- (از واجبات غسل) شستن ظاهر پوست بدن،

پس شستن غير آن كفايت نمى‌كند.

بنا بر اين برطرف كردن مانع و رساندن آب به چيزى كه بدون رساندن، آب به آن چيز نمى‌رسد، واجب است. و شستن داخل چشم و بينى و گوش و غير اين‌ها واجب نيست حتى سوراخى كه در گوش يا بينى براى گوشواره يا حلقه مى‌باشد، مگر آن‌كه آن سوراخ به قدرى گشاد باشد كه جزء ظاهر بدن شمرده شود. و احتياط (مستحب) اين است كه جايى را كه شك دارد از ظاهر بدن است يا باطن، بشويد.

مسأله 4- شستن پوست زير مو و همچنين موهاى ريزى كه تابع بدن حساب مى‌شوند واجب است و احتياط آن است كه شستن مو مطلقا- ريز و غير ريز- لازم است.

سوم- (از واجبات غسل) ترتيب در غسل ترتيبى‌

كه از غسل ارتماسى افضل است- و غسل ارتماسى عبارت است از فروبردن بدن در آب در حال نيّت غسل و در نيّت، ادامه داشتن قصد تا آخر غسل و لو ارتكازاً كفايت مى‌كند- و ترتيب عبارت است از شستن تمام سر، كه گردن نيز جزء آن است، با مقدارى از بدن از باب مقدمه، پس از آن شستن تمام‌