مسأله 24- احتياط (مستحب) آن است كه جامه احرام از پوست‌ها نباشد اگر چه بعيد نيست كه در صورت صدق لباس بر آن جايز باشد. چنان كه واجب نيست كه بافتنى (پارچه) باشد، پس (محرم شدن) در مانند نمد- در صورت صدق جامه بر آن- صحيح است.

مسأله 25- اگر به جهت سرما و مانند آن به پوشيدن قبا يا پيراهن ناچار شود، جايز است، ليكن واجب است كه پايين و بالاى قبا را وارونه كند و آن را به صورت رداء استفاده نمايد و نپوشد؛ بلكه احتياط آن است كه پشت و روى آن را وارونه نمايد. و نيز واجب است كه پيراهن را نپوشد و آن را رداء قرار دهد. اما اگر ناچارى‌اش جز به پوشيدن آن‌ها برطرف نگردد، جايز است آن‌ها را بپوشد.

مسأله 26- اگر دو جامه احرام را از روى علم و عمد نپوشد يا در وقت قصد محرم شدن، دوخته بپوشد، معصيت كرده است، ليكن احرامش صحيح است و اگر اين كارش به جهت عذرى باشد معصيت‌كار هم نيست.

مسأله 27- طهارت از حدث اصغر و اكبر در احرام شرط نيست، پس محرم شدن در حال جنابت و حيض و نفاس جايز است.

گفتارى درباره تروك احرام‌

و محرمات آن چند چيز است:

اول: شكار صحرا،

از حيث شكار نمودن و خوردن- و لو اينكه كسى كه محرم نيست آن را شكار كرده باشد- و اشاره كردن و راهنمايى نمودن و بستن و سر بريدن و از جهت جوجه و تخم. پس اگر آن را سرببرد بنابر مشهور ميته مى‌شود و احتياط (واجب) همين است. و پرنده‌ها حتى ملخ در حكم شكار صحرايى مى‌باشند، و احتياط (واجب) آن است كه كشتن زنبور و زنبور عسل در صورتى كه قصد اذيّت او را ندارند ترك شود. و در صيد، احكام زيادى است و چون كه مورد ابتلا نمى‌باشند آن‌ها را نياورديم.

دوم: زنان، از حيث نزديكى كردن و بوسيدن و لمس نمودن‌

و از روى شهوت نگاه نمودن، بلكه هر لذّت و تمتعى از ايشان بردن.