موجب ضرر باشد. و همچنين است حكم اينكه پس از رسيدن وقت نماز اختياراً خود را با جماع كردن با همسر خودش به منظور لذت بردن جنب كند، بنا بر اين اگر آبى براى غسل ندارد ولى چيزى كه با آن تيمّم نمايد دارد جماع كردن جايز است، ولى اگر چيزى كه با آن تيمّم نمايد هم نداشته باشد- چنان كه گذشت- جايز نيست. و جواز جماع با همسر (در فرض مذكور) نه به خاطر لذت مورد تأمل است اگر چه بعيد نيست.

احكام جنب‌

از جمله احكام جنب اين است كه: امورى بر غسل جنابت متوقف است‌

- به اين معنى كه غسل، شرط صحت آن اعمال مى‌باشد-: اول- تمام اقسام نماز و اجزاى فراموش‌شده آن به جز نماز ميّت. و اقوى آن است كه دو سجده سهو مشروط به آن نيست، اگر چه احوط (استحبابى) است. دوم- طواف واجب، بلكه بعيد نيست در طواف مستحب هم شرط باشد. سوم- روزه ماه رمضان و قضاى آن- به اين معنى كه اگر عمداً يا از روى فراموشى بدون غسل داخل صبح شود روزه‌اش باطل است- اما ساير روزه‌ها اگر واجب نباشند و در حال جنابت داخل صبح شود روزه‌اش باطل نمى‌شود، و اگر روزه واجب باشد احتياط ترك نشود به اينكه عمداً تا صبح جنب باقى نماند. البته جنابت عمدى در بين روز، تمام اقسام روزه حتى روزه مستحب را باطل مى‌كند و جنابت غير عمدى (در روز) مثل احتلام به روزه‌ها حتى روزه ماه رمضان ضرر نمى‌رساند.

و از جمله احكام جنب اين است كه: چند چيز بر جنب حرام است:

اول- مسّ نوشته قرآن به شرحى كه در احكام وضو گذشت و مسّ نام خداى تعالى و ساير اسامى و صفات مختص خدا و همچنين است بنابر احتياط (واجب) اسامى پيامبران و ائمه عليهم السلام. دوم- داخل شدن در مسجد الحرام و مسجد النبى صلى الله عليه و آله و سلم اگر چه به طور عبور باشد. سوم- توقف در ساير مساجد، بلكه دخول در آن‌ها به هر نحوى كه باشد، مگر آن‌كه به نحو عبور از مسجد باشد به اينكه از درى وارد شده و از درب ديگر خارج شود و يا براى برداشتن چيزى از اين مساجد داخل شود كه در اين صورت اشكالى ندارد. و بنابر احتياط (واجب) مشاهد مشرفه (حرم شريف امامان عليهم السلام) ملحق به مساجد است و احتياط بيشتر آن است‌