نام کتاب : ترجمه تحرير الوسيلة (نشر آثار) نویسنده : خمینی، سید روح الله جلد : 1 صفحه : 39
غايات وضو
غايت وضو چيزى است كه واجب شدن يا استحباب وضو به خاطر آن است، به لحاظ اينكه وضو يا شرط صحت آن است مانند نماز، يا شرط جواز و حرام نبودن آن است مانند مس نوشتههاى قرآن، يا شرط كمال آن است مانند خواندن قرآن، يا سبب برطرف شدن كراهت آن است مانند غذا خوردن در هنگامى كه جنب است كه مكروه است و با وضو كراهت آن برطرف مىشود.
اما اول: (شرط صحت) پس وضو براى نماز- واجب يا مستحب، ادا يا قضا، از خود يا به نيابت از ديگرى- و براى اجزاى فراموششده نماز، شرط است و بنابر احتياط (مستحب) براى دو سجده سهو هم شرط است، اگر چه اقوى آن است كه سجده سهو مشروط به آن نيست. و همچنين وضو براى طوافى كه جزء حج واجب يا عمره (واجب) باشد، شرط است، و بنابر احتياط (واجب) طواف حج مستحب و عمره مستحب هم مشروط به آن است.
اما دوم: (شرط جواز) پس وضو براى جواز مسّ نوشته قرآن شرط است، بنا بر اين مس نوشته قرآن بر شخص محدث حرام است و فرقى ميان آيات، كلمات، بلكه حروف، مد، تشديد و اعراب قرآن (مانند زير و زبر) نيست. و نامها و صفات خاص خدا ملحق به قرآن است. (پس بر شخص محدث، مسّ آنها جايز نيست) و در اينكه نامهاى پيغمبران و ائمه عليهم السلام و ملائكه ملحق به آن باشد، تأمل و اشكال است و احتياط (واجب) آن است كه محدث از مسّ اين نامها خصوصاً پيامبران و امامان عليهم السلام اجتناب نمايد.
مسأله 1- در حرام بودن «مس» بين اجزاى بدن چه ظاهر آن و چه باطن آن فرقى نيست، ولى بعيد نيست مسّ با مو جايز باشد، همان طور كه بين اقسام خطها حتى خطى كه متروك شده مانند خط كوفى و بين اقسام نوشتنها- با قلم يا چاپ يا غير اينها- فرقى نيست.
و اما سوم: (شرط كمال) اقسام زيادى دارد كه ذكر آنها در اين مختصر مناسب نيست.
و در اينكه وضو به خودى خود و بدون غايتى مستحب باشد جاى تأمل است.
نام کتاب : ترجمه تحرير الوسيلة (نشر آثار) نویسنده : خمینی، سید روح الله جلد : 1 صفحه : 39