ظهر، و خواندن سوره «اذا جاء نصر اللَّه» و سوره «الهيكم التكاثر» در نماز عصر و مغرب. و بهتر است كه در شب جمعه، در ركعت اول نماز مغرب و عشا، سوره «جمعه» و در ركعت دوم آن‌ها، سوره «اعلى» و در روز جمعه، در ركعت اول نماز ظهر و عصر، سوره «جمعه» و در ركعت دوم آن‌ها، سوره «منافقون» را بخواند و همچنين است نماز صبح روز جمعه، يا آن‌كه در ركعت اول نماز صبح روز جمعه، سوره «جمعه» و در ركعت دوم سوره «توحيد» را بخواند، و در نماز مغرب شب جمعه در ركعت اول سوره «جمعه» و در ركعت دوم سوره «توحيد» را بخواند، همچنان كه خواندن سوره «قدر» در ركعت اول هر نمازى و خواندن سوره «توحيد» در ركعت دوم آن مستحب است.

مسأله 22- قبلًا برايت معلوم شد كه در حال قرائت و گفتن ذكرها، بايد شخص نمازگزار استقرار داشته باشد، پس اگر نمازگزار به جهتى- در حال خواندن آن‌ها- بخواهد جلو يا عقب برود يا به طرفى خم شود، بايد در حال حركت، قرائت يا ذكر را ترك نمايد، اما امثال حركت دادن دست يا انگشتان پاها ضررى نمى‌رساند هرچند بهتر است كه چنين نكند. و اگر در حال قرائت، بى‌اختيار حركت نمود، احتياط (واجب) آن است كه آنچه را در حال حركت خوانده، اعاده نمايد.

مسأله 23- هرگاه در صحيح خواندن آيه يا كلمه‌اى شك نمايد، و از آن نگذشته باشد واجب است آن را اعاده كند و اگر گذشته باشد، اعاده آن به قصد احتياط جايز است و اگر مرتبه دوم يا سوم (در همان مورد) شك نمايد، تكرار اشكالى ندارد، به شرط اينكه شك او به خاطر وسوسه نباشد، وگرنه نبايد اعتنا كند.

[ششم‌] ركوع‌

مسأله 1- در هر ركعت از نمازهاى واجب يوميّه، يك ركوع واجب است و آن ركن است كه نماز با كم و زياد كردن آن- عمداً و سهواً- باطل مى‌شود، مگر در نماز جماعت به عنوان متابعت به تفصيلى كه در جاى خود مى‌آيد. و در ركوع بايد به اندازه متعارف خم شود به طورى كه دستش به زانويش برسد و احتياط (مستحب) آن است كه به طورى باشد كه كف دست به زانو برسد، بنا بر اين مسمّاى خم شدن، كفايت نمى‌كند.