قبله شود، آنچه كه خوانده گذشته (صحيح) است و در بقيه نماز بايد رو به قبله بايستد و فرقى بين باقى بودن وقت و عدم آن نيست. و چنانچه انحراف از قبله بيش از حد مابين راست و چپ او باشد، اگر وقت باقى است بايد نماز را اعاده كند و اگر وقت گذشته، چيزى بر او نيست اگر چه معلوم شود پشت به قبله نماز خوانده است، البته احتياط (مستحب) آن است كه در صورتى كه پشت به قبله نماز خوانده بلكه اگر چه پشت به آن نبوده، قضا نمايد و اگر چنانچه در اثناى نماز متوجه انحراف از قبله به بيش از حد مابين راست و چپ شود در صورتى كه وقت و لو براى يك ركعت داشته باشد، بايد نمازش را رها كرده و رو به قبله اعاده نمايد و اگر اين مقدار هم وقت نباشد در بقيه نماز بايد رو به قبله بايستد و بنابر اقوى هرچند كه پشت به قبله بوده، نمازش صحيح است و احتياط (مستحب) آن است كه آن را قضا (هم) نمايد.

مقدمه سوم در ستر و ساتر (پوشش و لباس نمازگزار)

مسأله 1- پوشاندن عورت در حال اختيار در نماز (واجب) و توابع آن مانند نماز احتياط و بنابر اقوى در قضاى اجزاى فراموش شده و بنابر احتياط (واجب) در دو سجده سهو، و همچنين در نمازهاى مستحب، واجب است و در نماز ميّت واجب نيست؛ اگر چه در آن هم احتياط (مستحب) آن است كه عورت پوشانده شود. و در طواف، احتياط ترك نشود.

مسأله 2- اگر عورت در اثر باد يا غفلت آشكار شود يا از اول نماز آشكار بوده و او نمى‌دانسته، نماز صحيح است، ليكن در صورتى كه در اثناى نماز متوجه شود بايد فوراً بپوشاند و احتياط (مستحب) آن است كه نماز را تمام كرده و يك بار ديگر هم بخواند و همچنين است اگر در دو صورت بالا، پوشاندن را فراموش كند.

مسأله 3- عورت مرد كه بايد در نماز آن را بپوشاند همان است كه نگاه كردن به آن حرام است و آن: «دبر» و «قضيب» و «بيضتين» است. و شبحى از عورت كه از پشت لباس (در اثر نازكى آن) پيدا است، بدون آن‌كه رنگ آن مشخص باشد، بنابر احتياط (واجب) بايد پوشانده شود. و عورت زن كه در نماز بايد بپوشاند تمام بدن حتى سر و موى او