احوط اولى آن است كه در قبر ميّت ديگرى كه هنوز كاملًا نپوسيده دفن نشود و البته (در صورتى كه منجر به نبش و ظاهر شدن ميّت قبلى شود) نبش آن قبر براى دفن جايز نيست.

و دفن در مساجد در صورتى كه ضررى براى مسلمين نداشته و مزاحم نمازگزاران نباشد مورد كلام است و احتياط (واجب) بلكه اقوى آن است كه جايز نباشد.

مسأله 9- دفن كفار و اولاد آن‌ها در قبرستان مسلمين جايز نيست حتى در صورت دفن، بايد نبش قبر شوند، مخصوصاً اگر وقف براى مسلمين باشد. و همچنين دفن مسلمان در قبرستان كفار جايز نيست و اگر در اثر معصيت يا فراموشى در آن دفن شود بنابر اقوى نبش قبر او جايز است خصوصاً وقتى كه باقى بودنش در قبرستان كفار براى او هتك باشد، كه بايد نبش شده و انتقال داده شود.

مستحبات و مكروهات دفن‌

اما مستحبات چند چيز است:

از آن جمله است: گود كردن قبر تا حد ترقوه يا قامت انسان.

و از آن جمله است: قرار دادن لحد در زمين سخت، به اينكه زير ديواره طرف قبله قبر به اندازه جسد ميّت كنده شود و ميّت را در آن قرار دهند. و در زمين سست شكافى در وسط قبر به صورت نهرى كنده و ميّت را در آن قرار مى‌دهند و روى آن سقف مى‌زنند.

و از آن جمله اينكه: قبل از آن‌كه جنازه در قبر قرار داده شود، جنازه مرد را در پايين پاى قبر و جنازه زن را در جلوى قبر در طرف قبله قرار دهند.

و از آن جمله اينكه: ناگهانى و با شتاب او را در قبر وارد نكنند، بلكه به فاصله دو يا سه ذراع كنار قبر قرار دهند و بعد از صبر مختصر، مقدار كمى جلوتر آورند و صبر كنند، سپس او را در لبه قبر قرار دهند تا آمادگى براى سؤال پيدا كند، زيرا قبر داراى هول‌هاى عظيم و بزرگى است كه از آن‌ها، به خدا پناه مى‌بريم. سپس او را از تابوت بيرون آورده و با سر اگر مرد باشد و به پهنا اگر زن باشد و با مدارا وارد قبر كنند.

و از آن جمله اينكه: بعد از قرار دادن در قبر، تمام گره‌هاى كفن بازشود.

و از آن جمله اينكه: گونه‌اش را بعد از باز كردن صورت، روى زمين قرار مى‌دهند و