امام بزرگوار؛ چند سؤال در پيرامون مسائل شرعى برايم وجود داشت كه از شما مى‌پرسم.

فردى در حيات خودش ضمن اين‌كه كار كشاورزى و خريد و فروش شالى مى‌نمود، از قرار معلوم نزول هم مى‌خورد و حدود نه سال است كه فوت نموده است.

پس از فوت، اموال وى را به وسيله يك روحانى عالم- خدا او را بيامرزد كه مورد احترام همه بود و هست و همچنين با حضرت امام در نجف هم كلاس بوده- رسيدگى و صورت بردارى شد. كل اموال منقول و غير منقول آن مرحوم طبق ثبت و تركه موجود حدود شصت هزار تومان شد كه حدود بيست هزار تومان آن ثلث آن مرحوم بود و بقيه از وارثين بود كه نه نفر مى‌باشيم، يعنى پدر، مادر، همسر و شش فرزند پسر.

ولى حال پدر و مادر اين مرحوم فوت نموده‌اند و بقيه هر يك به اندازه‌اى بر اين اموال كار و عمر گذراندند و ازدياد مال پيدا شد. حال سؤال مى‌شود:

1. اگر كسانى نسبت به اين فرد به وارثين اعتراضى بنمايند و خواستار حقى باشند، اصلًا مى‌توانند اعتراضى بنمايند يا خير؟

2. اگر بلى، آيا بايد بدون مدرك از اين‌كه آن فرد چه مقدار نزول داده است، حقى به او داد يا اين‌كه بايد مشخص گردد فرد داراى مدرك چه مقدار يا چه مبلغ نزول داده است؟

3. زمين‌هاى خريدارى شده كشاورزى اين شخص نزول‌خوار كه حال به وارثين رسيده است چه حكمى دارد؟

4. حق همسر و صغار چه مى‌شود؟

5. اين مدت حدود نه سال كه وارثين بر روى اين اموال كار كردند و يا مدت نه سال كه بر اين اموال عمر گذراندند و وارثين كه داراى زن و بچه مى‌باشند چه مى‌گردد؟

6. آيا مى‌شود مقدارى از اموال اين مرحوم را يك‌جا به عنوان ردّ مظالم يا چيز