مى‌دانند از محل دوم به محل دورتر كه از حد شرعى مى‌گذرد مأموريت خواهند رفت، آيا از بدو حركت از وطن، مسافر حساب مى‌شوند يا خير؟

بسمه تعالى، در فرض مسأله، قصد طىّ مسافت از اول محقّق است و از اول حكم مسافر را دارد. از شرايط شكسته شدن نماز:

[سوم‌] حرام نبودن سفر

[سؤال 2270] 10513037

بسمه تعالى‌

دفتر حضرت امام خمينى، رهبر كبير انقلاب اسلامى ايران‌

با سلام و دعاى پيروزى جهت رزمندگان سلحشور اسلام و طول عمر براى امام امت، بدين وسيله به استحضار مى‌رساند كه بنده در مسأله‌اى احتياج به راهنمايى بيشتر دارم. لطف فرموده منت گذاشته، بنده را راهنمايى فرماييد.

مسأله بدين ترتيب است كه در رساله امام بزرگوار در مسأله 1301 آمده است كه كسى كه براى لهو و خوش‌گذرانى به شكار رود و يا به قصد ازدياد مال، نماز ايشان تمام و عمل ايشان معصيت است. بنده شرايط خود را مختصراً شرح مى‌دهم و منتظر كسب دستور و راهنمايى هستم كه مى‌توانم به صيد ماهى بروم يا خير؟

اول اين‌كه بنده با شش سر عائله، ماهيانه به طور مقطوع، مبلغ دو هزار و پانصد تومان حقوق دريافت مى‌كنم و در اوقات فراغت به صيد ماهى مى‌روم؛ البته با مجوز دولت جمهورى اسلامى و با پرداخت ساليانه مبلغ دو هزار و پانصد ريال بابت حق صيد با قلاب به دولت جمهورى اسلامى. و با اين حقوق كم نمى‌توانم جهت احتياج خود، ماهى با قيمت بالا را خريدارى نمايم و در صورتى كه مازاد بر احتياج صيد نمايم، به فقرا و همسايه‌هايى كه نمى‌توانند ماهى تهيه نمايند مى‌دهم و اخيراً شنيده شده است كه به فرموده امام، اين عمل معصيت است. با اين مختصر توضيح،