[سؤال 1538] 4836- 3034

2. فردى است كه زياد شك مى‌كند و ندانسته و يا ناخودآگاه نماز را مى‌شكند و آن را باطل مى‌كند، مى‌گويند شكستن نماز معصيت است، در عوض معصيت چه كارى بايد انجام دهد كه خدا از او درگذرد.

بسمه تعالى، بايد به وظيفه‌اى كه در رساله عمليه براى شك مذكور معيّن شده عمل كند و اگر كثير الشك است به شك خود اعتنا نكند.

[سؤال 1539] 6254- 3165

6. حكم كسى كه در سجده، زياد شك مى‌كند (غالب اوقات و فقط در سجده) چيست؟

بسمه تعالى، شك كثير الشك اعتبار ندارد.

[سؤال 1540] 9047- 1847

2. مدت يك سال و نيم است كه سعى مى‌كنم حواسم را جمع نماز كنم، ولى در بين نماز فكرم به يك سو كشيده مى‌شود، يك وقت متوجه مى‌شوم كه نماز مى‌خوانم ولى نمى‌دانم چند ركعت نماز خوانده‌ام، يا تشهد را خوانده‌ام، يا چند سجده كرده‌ام. و بالاخره نماز را از سر مى‌گيرم، خيلى كم ممكن مى‌شود كه نماز را با دقت بخوانم، از نماز خواندنم ناراضى هستم بفرماييد با توضيح بسيار كه چگونه بخوانم.

بسمه تعالى، لازم نيست نماز را از سر بگيريد و به همان نحو كه مى‌خوانيد صحيح است.

[سؤال 1541] 7210- 2645

3. يك نفر امام و يك نفر مأموم، در نماز جماعت امام شك سه و چهار مى‌نمايد، مأموم شك چهار و پنج مى‌نمايد تكليف آنان چيست؟

بسمه تعالى، با رجوع هر يك از امام و مأموم به ديگرى بنا را بر چهار بگذارند.