نيست؛ اعاده كلمه يا كلمات در فرض سؤال، مانع ندارد ولى اگر شك ناشى از وسوسه باشد نبايد اعتنا كند.

[سؤال 1416] 6655318

بسمه تعالى 11/ 5/ 1361

حضور محترم خدمتگزاران دفتر امام خمينى كه شب و روز خود را وقف خدمت مردم نموده‌اند، سلام عرض مى‌كنم.

جوانى هستم بيست ساله و اكنون در جبهه هستم. از پنج سال پيش كه من به بلوغ سنى رسيدم تكليف خود را كه همان نماز و غيره است انجام مى‌دادم؛ ولى اوّلًا، فكر مى‌كردم «سمع اللَّه لمن حمده» ذكرى واجب است و ثانياً، فكر مى‌كردم مانند «بحول اللَّه و قوّته أقوم و أقعد» بايد آن را در حال برخاستن گفت و پنج سال است كه همين‌طور نماز مى‌خواندم، ولى اكنون مى‌فهمم كه بدن بايد حالت سكون را داشته باشد. هنگامى كه سر از ركوع بر مى‌داريم در حال بى‌حركتى بدن «سمع اللَّه لمن حمده» را بگوييم. حال آيا بايد من تمام نمازهايم را قضا كنم. خواهشمندم به درد دل من برسيد و اين مسأله را هرچه زودتر جوابش را بنويسيد كه زياد ناراحتم كرده است؟

بسمه تعالى، قضا و اعاده لازم نيست.

[سؤال 1417] 5306- 704

3. آيا تكان‌هاى مختصر هنگام خواندن اذكار در نماز، چنان‌كه سهواً انجام شود و نمازگزار نتواند مانع آن شود، باعث ايجاد اشكال در نماز مى‌شود؟

بسمه تعالى، اشكال ندارد.

[سؤال 1418] 4509- 1875

5. اگر كسى در تشهد، در كلمه «و رسوله» بعد از ادا كردن، يقين ندارد كه صحيح ادا كرده، ولى ظن قوى دارد كه صحيح گفته، آيا جايز است احتياطاً تكرار كند يا نه؟

بسمه تعالى، احتياط مانع ندارد.