س 5

- اگر كسى «به تقصير» در گذشته چند سالى قضاى روزه واجب داشته باشد و نگرفته باشد، و هم اكنون نتواند براى هر روز، شصت روز روزه بگيرد و نيز به علّت عدم دسترسى به «بنده»، نتواند آن را آزاد كند و شرايط زندگى او طورى باشد كه نتواند شصت فقير را بابت هر روز روزه‌خوارى سير كند، به كداميك از طرق زير مى‌تواند عمل نمايد:

الف)- هر جا فقيرى پيدا كرد او را به عنوان يك فقير سير كند تا همينطور بشود شصت فقير براى هر روز از روزهايى كه عمدا خورده است.

ب)- پول يك غذاى ساده مثلا آبگوشت يا حلوا با نان را محاسبه كرده هر جا فقيرى يافت به او بدهد و او را وكيل كند كه با آن پول طعام بخرد و سپس براى خود بردارد.

ج)- پول يك غذاى ساده را حساب كرده و به يكى از مراكز خيريّه يا مكانهايى كه صرف افراد فقير مى‌نمايد، يا به يكى از بنيادها مانند: بنياد امور جنگ‌زدگان، بنياد شهداء، بنياد مستضعفين، يا يكى از كميته‌هاى كمك به جبهه‌هاى جنگ، و نظاير آن واريز نمايد تا به يكى از مصارف فوق برسد.

د)- اگر هيچ يك از راههاى فوق نيست، يا راه صحيحترى وجود دارد، با توجه به مراتب بالا مستدعى است جهت انجام تكاليف شرعى بيان بفرمائيد.

ج‌

- به ترتيبى كه در بند الف ذكر شده عمل نمايد صحيح و مجزى است و مى‌تواند به هر فقير يك مدّ طعام كه تقريبا ده سير گندم يا جو يا نان و نحو آن به فقير بدهد و اگر پول آن را بدهد بايد او را وكيل كند كه از طرف صاحب پول طعام بخرد و براى خود بردارد.