دارد كه تا آخر عمرش در آن زندگى كند» در وصيّت‌نامه، صرف نظر از شرائط زمان تحرير آن، بر خلاف موازين شرع مقدس اسلام است يا تنها براى اين جانب تعهّد اخلاقى ايجاد مى‌نمايد. آيا كلّ وصيّت‌نامه براى كليّه ورثه لازم الإجراء است يا تنها براى اين جانب؟

2- در صورتى كه فروش خانه بر خلاف شرع باشد و چنانچه مادر شهيد حق داشته باشد مادامى‌كه در قيد حيات است در آن خانه سكونت نمايد- با عنايت به اينكه قسمت اعظم آن خانه متعلّق به طفل صغير شهيد مى‌باشد- در صورتى كه خانه در تصرّف كامل مادر شهيد باشد و يا اين جانب ناگزير به فروش غير عادلانه آن (مثلا با اقساط 25 ساله) به مادر شهيد گردم كه نتيجتا در درازمدت منجر به تضييع حقّ فرزند شهيد شود مسئوليت شرعى آن به عهده چه كسى خواهد بود؟ و تكليف شرعى من در اين ميان چيست؟

3- با توجه به اين جمله از وصيّت‌نامه كه: «تمام اموال جزئى و خانه و ماشين و غيره كه دارم متعلّق به فرزندم مى‌باشد كه بايستى فقط همسرم بعنوان قيّم عمل كند تا بزرگ شود» اصولا اين جانب حق دارم تا نحوى كه مصلحت آتى صغير ايجاب نمايد در مورد اموال مذكور تصميم‌گيرى نمايم يا خير؟

4- آيا اين جانب حق دارم مهريّه خود را نقدا درخواست نمايم يا خير؟ و با توجّه به اينكه در وصيّت‌نامه تصريح گرديده كه: «كليّه اموالم متعلّق به فرزندم مى‌باشد» از محل فروش كدام اموال بايد مهريّه اين جانب پرداخت گردد و آيا مى‌شود، لوازم و مايحتاج زندگى را براى تأمين آن فروخت يا خير؟

ج‌

- وصيّت سكنى منزل براى مادر و واگذارى اموال به فرزند در ثلث مجموع تركه نافذ و در زائد بر آن موقوف بر اجازه ورثه است 2. بدهى شهيد بابت مهريّه زوجه و غيره مقدّم بر وصيّت است و از اصل تركه خارج مى‌شود 3 و زن از قيمت ساختمان منزل و از اعيان منقولات ارث مى‌برد 4 و قيّم صغير مكلف است اموال صغير را حفظ كند تا پس از بلوغ و رشد او تحويل وى دهد مگر آن كه‌