س 133

- عبارت وقفنامه‌اى چنين است كه: وقف نموده شخصى نصف مشاع از كلّ يك «درك» باغ معيّن را تا اين كه متولّى هر سال يك تومان «فضّى» كه يك هزار دينار است در روز عيد غدير خرما بخرد و به مصرف خويشان و همسايگان و اهل آبادى برساند. آيا در زمان فعلى اين يك تومان فضّ معادل چند تومان و چقدر خرما است؟ و در صورتى كه بخواهيم اين نصف مشاع باغ موقوفه را از نصف ديگر كه ملك است جدا كنيم، آيا احتياج به اذن حاكم شرع دارد و يا اذن متولّى فعلى براى «افراز» و جدا كردن كافى است؟

ج‌

- احوط آن است كه هر مقدار خرما كه در زمان وقف معادل يك تومان فضّى بوده بخرند و به مورد مذكور برسانند و براى افراز نظر متولّى شرعى با مراعات مصلحت وقف كافى است.

س 134

- چند نفر در يك باغى شريكند و مقدارى از باغ هم وقف است و فعلا ساير شركا مى‌خواهند باغ را تقسيم كنند ناچار از سهميه هر كدام و همچنين از سهميه وقف مقدارى از زمين باغ جاده خواهد شد اگر چه در اثر اين افراز ممكن است قيمت سهام زيادتر از اول شود ولى چون مقدارى از مساحت زمين باغ در اثر جاده انداختن كم مى‌شود آيا اين تقسيم و افراز جايز است يا خير؟ در صورت عدم جواز چنانچه ساير شركا حاضر نيستند كه باغ به اشاعه باقى باشد تكليف چيست؟

ج‌

- با مراعات نظر ولى وقف و رعايت مصلحت تقسيم جايز است.