س 14

- خانمى از مسأله جنابت زنان بى‌اطلاع بوده و خيال مى‌كرده كه خروج منى اختصاص به مردان دارد و براى زنان فقط آنچه باعث بطلان روزه مى‌شود، مسأله دخول است، لذا در بعضى از روزهاى ماه رمضان با همسر خويش ملاعبه مى‌كرده و فقط از دخول جلوگيرى مى‌نموده امّا ترشحاتى از او خارج مى‌شده كه هم اكنون فكر مى‌كند آنها منى بوده است؛ با توجه به اين كه اين شخص جاهل به حكم بوده تكليفش در قبال روزه‌هاى اين ايّام چيست؟

ج‌

- اگر دخول متحقّق نشده و يقين نداريد ترشحاتى كه خارج مى‌شد منى باشد روزه‌ها محكوم به صحّت است و قضا و كفّاره ندارد ولى اگر يقين داريد همراه ترشحات منى خارج مى‌شده روزه‌ها قضا دارد و با فرض اينكه جاهل به حكم بوديد كفّاره ندارد.

س 15

- در ماه رمضان شخص روزه‌دار بدون قصد بيرون آمدن منى با خود بازى نمايد و يقين هم دارد كه جنب نمى‌شود ولى اتفاقا جنب شد تكليفش چيست؟

ج‌

- اگر عمل مزبور بر حسب عادت شخص موجب خروج منى نبوده و بر حسب اتفاق بدون قصد خارج شده روزه باطل نمى‌شود.

س 16

- جوانى هستم كه در اوائل بلوغ در ماه رمضان قبل از ظهر استمناء كرده و سپس غسل مى‌نمودم و يقين داشتم كه اگر قبل از ظهر غسل كنم، روزه‌ام صحيح است و چون احتمال اشتباه هم نمى‌دادم، مسأله را از كسى سؤال نكردم، اكنون وظيفه من از نظر قضا و كفّاره آن روزه‌ها چيست؟