مردى كه ساليان متمادى حوزه فلسفى منظمى داشت (تدريس شرح منظومه و اسفار حدود 15 سال) و سطوح فقه و اصول تدريس مى‌فرمود، و در عرفان و تصوف نظرى و عملى آثار با ارزش تأليف نمودند، بعد از شروع به تدريس فقه و اصول خارج و اجتهادى، در اندك زمانى بهترين و گرم‌ترين حوزه را به خود اختصاص دادند.

از قديم الايام ابتلاى به «تك علمى» موجب لطمه شديد به حوزه‌هاى علميه شيعه بوده است. و افراد نادرِ در حداقلِ از قليل هستند كه در چندين علم استاد و ماهرند: علوم متفاوت، از «عرشى»، چون عرفان و حكمت متعاليه؛ و از «فرشى»، مانند علوم نقليه.

آنچه كه در اين مقدمه مذكور افتاد، از حدود سى سال به اين طرف در آثار خود به نحو متفرقه ذكر كرده‌ام. و در آثار عرفانى و كتب فلسفى، كه طى ساليان متمادى منتشر ساخته‌ام، همه جا از آن بزرگ ياد كرده‌ام؛ و از عنايات و الطاف آن بزرگوار نسبت به خود هميشه ياد مى‌كنم. از برادر عزيز و سرور گرامى، حضرت حجة الاسلام، آقاى حاج احمد آقا- ادام اللَّه حراسته- متشكرم كه اين حقير را در امرى خير شريك و به اداء واجبى موفق گردانيدند.

سيد جلال‌الدين آشتيانى‌

مشهد، 8 آذرماه، سنه 1371