كوبيد، باز چه شد؟! ملتى كه يك دستگاه جابر را كه 2500 سال بر اين مملكتْ حكومتِ جابرانه كردند زير خاك كرد، باز چه شد؟! «چه شد» بايد گفت؟!

عنايت الهى در پرتو اتحاد ملت‌

البته مشكلات داريم؛ الآن ما مشكلاتمان زياد است لكن همه بايد دست به هم بدهيم تا حل مشكله بكنيم. من نمى‌توانم، روحانيت هم نمى‌تواند، دولت هم نمى‌تواند، هيچ قشرى از اقشار نمى‌توانند لكن‌

يَدُ اللهِ مع الجماعة [1]؛

خداى تبارك و تعالى با جماعت است. جماعتْ روى هم وقتى كه اتفاق بر يك امرى كردند، خداى تبارك و تعالى پشتيبان آنهاست. و ما حس كرديم اين مطلب را، ذوق كرديم اين مطلب را، كه اين جماعت ايران كه با هم شدند خدا پشتيبان آنها بود، و الآن هم هست. كارى نكنيد كه عنايت خدا- خداى نخواسته- كم بشود؛ كارى نكنيد كه براى ولى عصر ايجاد نگرانى بكنيد. تفرقه نداشته باشيد با هم؛ با هم تفرقه‌اندازى نكنيد. با هم باشيد همه؛ همه با هم جمهورى اسلام، جمهورى اسلامى؛ همه با هم. و من اميدوارم كه با تحقق جمهورى اسلامى و توفيق ما و توفيق شما به اينكه يك همچو عدل اسلامى را مستقر كنيم، گرفتارى همه ما رفع بشود؛ گرفتارى كارمندها رفع بشود؛ گرفتارى كارگرها رفع بشود. دولت، ما- همه- در صدد اين هستيم كه يك زندگى صحيح خوب براى كارمندها، براى طبقه ضعيف، براى اين مستضعفينى كه سالهاى طولانى تحت فشار بودند، براى اين كارمندانى كه در كارخانه‌ها، كارگرانى كه در كارخانه‌ها كار مى‌كنند، براى كشاورزها، براى همه ....

تقوا؛ رمز پيروزى و برترى‌

اسلام براى همه است. اسلام از توده پيدا شده است و براى توده كار مى‌كند؛ اسلام از طبقه بالا پيدا نشده است. پيغمبر اكرم از همين جمعيت پايين بود، از همين توى جمعيت پا شد و قيام كرد. اصحاب او از همين مردم پايين بودند؛ از اين طبقه سوم بودند. آن طبقه بالا بالا مخالفين پيغمبر اكرم بودند. از همين توده پيدا شده است و براى همين جمعيت،

[1] حديث نبوى، صحيح ترمذى، ج 3، ص 316: «دست خدا با جماعت است».