هم بر آن اشخاصى كه در آن زمان بودند. و اما محمد رضا سلطان باشد بر اين جمعيتى كه الآن بيشترشان- بلكه الّا بعضِ كم، بعض قليلى از آنها- ادراك آن وقت را نكرده‌اند، چه حقى داشتند ملت در آن زمان سرنوشت ما را در اين زمان معين كنند؟ بنا بر اين سلطنت محمد رضا اولًا كه چون سلطنت پدرش خلاف قانون بود و با زور و با سرنيزه تأسيس شده بود، مجلس غير قانونى است، پس سلطنت محمد رضا هم غير قانونى است. و اگر سلطنت رضا شاه فرض بكنيم كه قانونى بوده، چه حقى آنها داشتند كه براى ما سرنوشت معين كند؟ هر كسى سرنوشتش با خودش است. مگر پدرهاى ما ولىّ ما هستند؟ مگر آن اشخاصى كه در صد سال پيش از اين، هشتاد سال پيش از اين بودند، مى‌توانند سرنوشت ملتى را كه بعدها وجود پيدا مى‌كنند آنها تعيين بكنند؟ اين هم يك دليل كه سلطنت محمد رضا سلطنت قانونى نيست. علاوه بر اين، اين سلطنتى كه در آن وقت درست كرده بودند و مجلس مؤسسان هم ما فرض كنيم كه صحيح بوده است، اين ملتى كه سرنوشت خودش با خودش بايد باشد در اين زمان مى‌گويد كه ما نمى‌خواهيم اين سلطان را. وقتى كه اينها رأى دادند به اينكه ما سلطنت رضا شاه را، سلطنت محمد رضا شاه را، رژيم سلطنتى را نمى‌خواهيم، سرنوشت اينها با خودشان است. اين هم يك راه است از براى اينكه سلطنت او باطل است.

دولتهاى دست نشانده و مجالس فرمايشى‌

حالا مى‌آييم سراغ دولتهايى كه ناشى شده از سلطنت محمد رضا و مجلسهايى كه ما داريم. در تمام طول مشروطيت- الّا بعض از زمانها آن هم نسبت به بعض از وكلا- مردم دخالت نداشتند در تعيين وكلا! شما الآن اطلاع داريد كه در اين مجلسى كه حالا هست- چه مجلس شورا و چه مجلس سنا- و شما ملت ايران هستيد، شما ملتى هستيد كه در تهران سكنى‌ داريد، من از شما مردم تهران سؤال مى‌كنم كه آيا اين وكلايى كه در مجلس هستند- چه در مجلس سنا و چه در مجلس شورا- شما اطلاع داشتيد كه اينها را خودتان تعيين كنيد؟ اكثر اين مردم مى‌شناسند اين افرادى را كه به عنوان وكيل مجلس سنا يا