سخنرانى [در جمع كاركنان اقامتگاه امام (لزوم نظارت مردم بر امور جارى كشور)]

زمان: 4 بهمن 1357/ 25 صفر 1399

مكان: پاريس، نوفل لوشاتو

موضوع: لزوم نظارت مردم بر امور جارى كشور

حضار: كاركنان اقامتگاه امام‌

[بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌]

ترميم ويرانيها با همكارى و بردبارى‌

من از همه اين آقايان متشكرم كه در اين موقعى كه ما گرفتار اين مسائل هستيم، كمك كردند و كارها را انجام دادند. و بايد بگويم كه كار، كار خودشان بوده و منزلْ منزل خودشان بوده؛ و اين معنا را تنبه بدهم كه وقتى در يك منزل محقرى ما بايد با اجتماع كار بكنيم، يعنى دسته جمعى هر كسى يك كارش را بكند، و ميسور نيست براى يك نفر يا دو نفر [كه‌] همه كارها را انجام بدهند، آن وقت راجع به كار كشورى كه الآن تقريباً بايد گفت مصايب هست و تا حالا خرابكارى بوده، كار يك كشور نمى‌شود انجام بگيرد الّا اينكه همه اجزاى كشور، همه افراد كشور، در آن همكارى كنند. اگر ملت ايران همه آنها، هر كس در هر جا هست، اقدام به ساختمان اين مملكت نكند، مملكت به حال خرابه يا نيم خرابه باقى خواهد ماند و مسئول خواهيم بود همه. هر كس هر كارى را مى‌تواند بايد تا يك مدتى با صبر و تحمل و ...، تحمل زحمات اقدام بكند. اگر همچو چيزى شد مملكتى آباد و صحيح و خوب محقق خواهد شد. همه جهاتش تمام خواهد شد.

و باز همه اجزاى مملكت بايد نظارت در امور بكنند كه نتوانند شياطين باز رخنه بكنند. در [ادارات‌] دولتى اشخاصى كه رفت و آمد مى‌كنند، اينها بايد نظارت در كارهاى آنها بكنند، يعنى مثل سمت بازرسى و تفتيش و اين طور چيزها كه اگر خطايى اينها مى‌كنند، تعمدى مى‌كنند- عرض مى‌كنم كه- خيانتى مى‌كنند، به دستگاه قضايى اطلاع بدهند تا اينكه آنها تعقيب بكنند.