مصاحبه [با راديو- تلويزيون «لوكزامبورگ» درباره ايران پس از شاه‌]

زمان: 20 دى 1357/ 11 صفر 1399

مكان: پاريس، نوفل لوشاتو

موضوع: ايران پس از شاه، ماهيت جمهورى اسلامى‌

مصاحبه‌كننده: خبرنگار راديو- تلويزيون لوكزامبورگ‌

سؤال: [حضرت آيت اللَّه، شاه مى‌رود بدون آنكه استعفا بدهد؛ آيا به نظر شما شرايط تغيير كرده است؟]

جواب: خير؛ با رفتن شاه هيچ چيزى تغيير نمى‌كند. بايد تمام اين سلطه كه در ايران است از بين برود، براى اينكه همه اينها غير قانونى است؛ هم دولت غير قانونى است و هم مجلسيْن و هم شوراى سلطنت. و تا اينها تحقق پيدا نكند آرامش در ايران پيدا نخواهد شد.

[آيا فكر مى‌كنيد نبرد و نهضتى را كه ايجاد كرده‌ايد موجب بروز جهادى در ايران و در جاهاى ديگر مثل تركيه و ساير كشورها بشود؟]

- آن مربوط به ما نيست. ملت ما در سراسر كشورهاى اسلامى اثر مى‌گذارد و ملتها را به فكر رهايى از چنگال شرق و غرب مى‌اندازد.

[آيا حكومت اسلامى حكومتى قهقراگرا نيست؟ شاه مى‌خواهد يك كشور مدرن برقرار كند؛ كشورهاى عربى نيز به دنبال پيشرفت هستند؛ ولى اسلام با رفرم و تغييرات اجتماعى مثل آزادى زنان مخالف است. نظر شما در اين باره چيست؟]

- دولت شاه با رشد اجتماعى ما مخالف بود و تمام آزادى و استقلال كشور ما را از دست داده بود. دولت اسلامى قهقراگرا نيست و با همه مظاهر تمدن موافق است مگر آنچه كه به آسايش ملت لطمه وارد آورد و با عفت عمومى ملت منافات داشته باشد. اسلام با آزادى زن نه تنها موافق است بلكه خود پايه گذار آزادى زن در تمام ابعاد وجودى زن است.

[آيا روابطى با «حزب توده ايران» و در نتيجه مسكو داريد؟]

- خير؛ به هيچ وجه روابطى نداشته‌ام و ندارم و نخواهم داشت.

[حضرت آيت اللَّه، ايران منطقه بسيار حساسى است در جهان. آيا بيم آن را نداريد كه با اين نهضتى كه‌