سؤال: [در غرب بين طرفداران و پشتيبانان مبارزات مردم ايران در ماههاى اخير سؤالهاى زيادى طرح شده است. خيلى از اين سؤالها به خاطر كمبود شناخت تاريخ و رشد عقايد گذشته دور و اخير شماست. براى من هم بيشتر و در نتيجه فعاليت بيشتر در پشتيبانى از انقلاب اسلامى شما، جواب به اين سؤالات مىتواند مفيد واقع شود. تصور مىكنم كه آنچه امروز در حيات يك جنبش تودهاى در ايران اتفاق مىافتد ريشههايش در يك نوع رنسانس- تجديد حيات- شيعه يافت مىشود. ممكن است شرح دهيد كه چه فعاليتها و بحثها و مبارزاتى در سى سال اخير فعاليت شما را تشكيل داده است؟]
جواب: يكى از خصلتهاى ذاتى تشيع، از آغاز تا كنون، مقاومت و قيام در برابر ديكتاتورى و ظلم است كه در تمامى تاريخ شيعه به چشم مىخورد؛ هر چند كه اوج اين مبارزات در بعضى از مقطعهاى زمانى بوده است. در صد سال [اخير] حوادثى اتفاق افتاده است كه هر كدام در جنبش امروز ملت ايران تأثيرى داشته است: انقلاب مشروطيت، [1] جنبش تنباكو [2] و ... قابل اهميت فراوان است. تأسيس حوزه علمى دينى در بيش از نيم قرن اخير در شهر قم [3] و تأثير اين حوزه در داخل و خارج كشور ايران و نيز تلاش روشنفكران مذهبى در داخل مراكز دانشگاهى و قيام سال 41- 42 ملت ايران به رهبرى علماى اسلامى كه تا امروز ادامه دارد، همه عواملى هستند كه اسلام شيعى را در سطح جهان مطرح مىكند.
[1] به رهبرى روحانيون عاليقدرى چون آقايان: بهبهانى و طباطبايى در 1324 ه. ق.
[2] جنبشى همه جانبه در دفع و ردع امتيازات خارجى در دوران ناصر الدين شاه، به رهبرى مرجع كبير تقليد آقاى ميرزا حسن شيرازى.
[3] به دست مرجع مدبر تقليد، آقاى عبد الكريم حائرى يزدى، در سال 1340 ه. ق.