مصاحبه [با روزنامه «اكونوميست» درباره داراييهاى خصوصى شاه‌]

زمان: 18 دى 1357/ 9 صفر 1399

مكان: پاريس، نوفل لوشاتو

موضوع: داراييهاى خصوصى شاه- سياستهاى حكومت اسلامى ايران‌

مصاحبه‌كننده: خبرنگار انگليسى روزنامه اكونوميست‌

سؤال: [در رأس دولت ايران، براى شما چه كسى يا چه حزبى قابل قبول خواهد بود؟]

جواب: آنچه مهم است بايد رئيس حكومت و همه آنها كه زمام امور را در دست دارند مورد قبول ملت باشند و عميقاً معتقد به اسلام و متعهد به اجراى آن؛ و من مانند يك فرد رأى خود را به افراد مورد اعتماد خواهم داد.

[آيا شما انتظار انتخابات عمومى پس از سقوط يا خروج شاه را داريد؟]

- يكى از مهمترين وظايف اوليه جمعى كه پس از سقوط شاه مسئوليت امور را به دست مى‌گيرند، فراهم كردن شرايط انتخابات آزاد است كه به هيچ وجه اعمال قدرت و نفوذ از هيچ طبقه و گروهى در انتخابات نباشد.

[شما درباره اصلاحات ارضى، داراييهاى خصوصى شاه چه احساس مى‌كنيد؟ آيا شما سياست توزيع املاك را ادامه مى‌دهيد؟ آيا شما طرفدار دارايى خصوصى هستيد؟]

- اصلاحات ارضى شاه، همچنان كه از اول معلوم بود و بعداً هم عملًا براى همه روشن شد، چيزى جز نابودى كشاورزى نبود؛ كه در نتيجه آن ساليانه قسمت مهمى از پول نفت صرف خريد مواد غذايى از خارج و عمدتاً از امريكا شد. ولى ما هر گز اين اراضى را به مالكين برنمى‌گردانيم؛ زيرا آنها نه در تصاحب زمينها و نه در مورد منافع آنها رعايت ضوابط اسلامى را نكرده‌اند؛ ولى اين اراضى را باير هم نمى‌گذاريم و با تأمين بهترين وسايل كشاورزى و ساير هزينه‌هاى آن، كشاورزان را حمايت مى‌كنيم. و اما در مورد داراييهاى خصوصى؛ اين مسلّم است كه مورد قبول اسلام است و ليكن مجموعه قواعد اسلامى در مسائل اقتصادى، هنگامى كه در كل پيكره اسلام به صورت يك مكتب‌