سخنرانى [در جمع ايرانيان مقيم خارج درباره تبليغات فريبكارانه مطبوعات غرب‌]

زمان: 17 دى 1357/ 8 صفر 1399

مكان: پاريس، نوفل لوشاتو

موضوع: تبليغات فريبكارانه مطبوعات غرب- بيان عالَم ملكوت- آثار خيانت شاه‌

حضار: دانشجويان و ايرانيان مقيم خارج‌

اعوذ باللَّه من الشيطان الرجيم‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

شاه بايد برود

مسائلى كه ملت ايران در اين مدت طرح كرده‌اند يك مسائلى است كه هيچ ابهامى در آن نيست. ما هم از اول همان مسائلى كه در نهاد ملت است طرح كرديم؛ هيچ ابهامى در مطالب ما نيست. مطلب ما اين نيست كه شاه برود بيرون مملكت، مطلب ما سقوط شاه است از سلطنت. و اينكه مى‌گوييم شاه برود يعنى سلطنت نداشته باشد؛ نه برود تفريح! [1] و مطلب دوم اين است كه رژيم شاهنشاهى يك رژيمى است كه مقبول ملت نيست و از اول هم يك مطلب غلطى بوده. و مطلب ثالث اين است كه ما مى‌خواهيم يك حكومت عدل بر قوانين اسلام در ايران حكمفرما باشد. اينها هيچ كدامش در آن هيچ ابهامى نيست كه كسى بخواهد تأويلش كند، كسى بخواهد بگويد مطلب ملت باز معلوم نيست چه مى‌گويد. ملت معلوم نيست ... اينها! كسى مگر خودش را به كرى بزند! و الّا ملت حالا چندين وقت است، از يك سال بيشتر است كه در خيابانها دارد فرياد مى‌زند كه ما رژيم شاهنشاهى را نمى‌خواهيم، رژيم پهلوى را نمى‌خواهيم، و ما حكومت اسلامى مى‌خواهيم. اين هيچ ابهامى ندارد.

خيال نشود كه حالا كه شاه رفته يا بنا دارد برود، يك مطلبى حاصل شده است. تا حالا

[1] اطلاعيه رسمى اعلام مى‌كرد كه شاه براى معالجه و استراحت به خارج از كشور مى‌رود.