پيام [به ملت ايران درباره راهپيمايى تاسوعا و عاشورا]

زمان: 23 آذر 1357/ 13 محرّم 1399

مكان: پاريس، نوفل لوشاتو

موضوع: راهپيمايى تاسوعا و عاشورا- رفراندم غير رسمى بودن حكومت شاه‌

مخاطب: ملت ايران‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

جنايات شاه كه در بسيارى از شهرها، بخصوص در اصفهان و نجف‌آباد با وحشيگرى بى‌سابقه مأمورين او واقع شده است، و گفته مى‌شود برنامه‌اى است كه بتدريج در ساير شهرها نيز انجام مى‌گيرد و بناست به بزرگ و كوچك رحم نشود و تمام خانه‌ها و مغازه‌ها و مراكز مذهبى به آتش كشيده شود، نشانه تزلزل و ضعف دولت نظامى و يأس شاه از امكان ادامه قدرت شيطانى است. و اكنون كه به پرتگاه و سقوط حتمى نزديك شده است، مى‌خواهد جنايات خود را هر چه بيشتر تكميل كند و به گفته خودش ايران را به تل خاكى مبدل ساخته و برود.

ملت آگاه بايد بداند كه اين آخرين حمله‌اى است كه از جنون و حمله روحى كه به شاه دست داده است ناشى شده و بايد اين جنايات بسيار احمقانه و سَبُعانه موجب تضعيف روحى ملت نشود. شاه خود را از ملتْ جدا و تنها مى‌بيند؛ ناچار با تمام وجود به آغوش اشرار و مزدوران پناه برده تا شايد عقده‌هاى روحى خود را خالى كند. شاه خود را از سلطنت خيالى مخلوع مى‌بيند و ادامه حكومت خود را با رفراندم تاسوعا و عاشورا غير ممكن مى‌داند؛ از اين جهت از هيچ جنايت غير انسانى رويگردان نيست و با دست اشرار و بعضى از سران ارتش، كه شريك جرم او هستند، مى‌خواهد آخرين تير تركش را رها كند. شاه رفتنى است! لكن سران ارتش كه با او و به امر او مرتكب جنايات هستند و مى‌شوند، در كار خود تجديد نظر كنند و از عواقب امر بترسند. درجه داران جوانْ خود را به اين جنايات وحشتناك آلوده نكنند؛ مگر آنان نمى‌خواهند پس از شاه، در اين كشور