گفتگو [با نمايندگان دولت فرانسه درباره آزادى بيان و فعاليت در فرانسه‌]

زمان: 20 آذر 1357/ 10 محرّم 1399

مكان: پاريس، نوفل لوشاتو

موضوع: پاسخ به نمايندگان دولت فرانسه درباره آزادى بيان و نحوه فعاليت در فرانسه‌

حضار: نمايندگان دولت فرانسه‌ [1]

[كلود شايه: دولتم مرا براى ديدار شما فرستاده است. دولت متبوعه من نهايت احترام را براى شما قائل است. بى‌نهايت خوشوقتم كه فرصت ديدار شما نصيبم شده است. وزير و وزارت خارجه، توجه زيادى به حضور شما در فرانسه دارند. كشور فرانسه پناهگاهى است براى تمامى كسانى كه مشكلاتى دارند .... من سؤالات سياسى ندارم. مسئوليت من در وزارتخانه‌ام، مربوط است به امور تمامى فرانسوى‌هايى كه در خارج هستند، و تمامى خارجيانى كه در فرانسه مقيم مى‌باشند و يا از فرانسه عبور مى‌كنند، يا پناهنده مى‌شوند [...] دليل حضور من اين است كه از زمره افراد معدودى هستم كه مى‌دانند وضعيت خارجيها در فرانسه چيست، و معيارها و ضوابط اقامت آنها در فرانسه كدامند. همان طور كه احتمالًا مى‌دانيد، رژيم فرانسه دموكراتيك است و مردم مى‌توانند آزادانه ابراز عقيده نمايند. اتباع خارجى هم وقتى به فرانسه مى‌آيند، مى‌توانند از همان ضوابط تبعيت كنند. دولت فرانسه در مورد فعاليتهاى شما در خاك فرانسه مشكلى دارد، كه حد اقل آن، بيان مطالب ايراد شده از جانب شماست. دولت ما با نهايت دقت، بيانات ديروز شما را خوانده است؛ به همين دليل امروز من اينجا آمده‌ام. در بيانات ديروز شما سه مطلب وجود دارد؛ دعوت به اعتصابات، دعوت به فرار سربازان ارتش و ... دعوت به نافرمانى و ايجاد بلوا. اظهارات شما در اين مورد از حد آزادى بيان گذشته است. قانون براى خارجيان- هر كس و به هر ترتيبى- از هر كجا كه آمده باشند ... يكى است. هر خارجى مقيم فرانسه مى‌تواند نظام سياسى كشور خود را مورد انتقاد قرار دهد و ما آن را مى‌فهميم ... اما براى ما بسيار مشكل است كه دعوت به نافرمانى و ايجاد مشكل و بلوا در كشور را بپذيريم ... كسى كه از كشورى تبعيد شده است و بر ما وارد مى‌شود، ممكن است دوست ما باشد يا بالعكس، فرق نمى‌كند؛ در هر موقعى و در هر

[1] ملاقات و گفتگوى دوم نمايندگان رسمى دولت فرانسه با امام خمينى.