مصاحبه [با نشريه لبنانى «امل» درباره روابط با لبنان‌]

زمان: 16 آذر 1357/ 6 محرّم 1399

مكان: پاريس، نوفل لوشاتو

موضوع: روابط انقلاب با مسلمانان لبنان- نقش زنان در حكومت آينده‌

مصاحبه‌كننده: خبرنگار لبنانى نشريه «امل» ارگان جوانان حركة المحرومين‌

سؤال: [در حال حاضر ميليونها مسلمان ايرانى بپاخاسته و براى سرنگونى رژيم شاه تلاش مى‌كنند و تا كنون هزاران نفر در مبارزه با ارتش و پليس كشته شده‌اند. در اين حركت كه به قيادت شما سازمان يافته و رهبرى مى‌شود، محور اصلى مخالفت كجاست؟]

جواب: بيش از پنجاه سال است كه شاه و پدرش، با اسلام كينه‌توزى و دشمنى كرده‌اند. در هدْم اسلام كه تنها دين ضامن استقلال و آزادى كشور است كوشيده‌اند و تمام حقوق ملت مسلمان، تمام آزاديها و حتى حقوق اقليتهاى مذهبى را نيز از ميان برده‌اند. استقلال كشور بكلى از ميان رفته است و كشور را به سود خود و اربابانش واژگون نموده‌اند. ما مى‌خواهيم و نيز مردم مى‌خواهند، ريشه و عامل اين فساد و تباهى را قطع كنند. بزرگترين عامل داخلى، شخص شاه و خانواده اوست. رها شدن از قيد و بند بيگانگان، ضامن استقلال و آزادى كشور است. قيام مردم براى اين جهت است.

[برخى از لبنانى‌ها، تبليغ مى‌كنند كه شيعيان لبنان در برابر ساير دولتهاى عربى كه از طوايف ديگر لبنان پشتيبانى مى‌كنند، بايد با دولت ايران كه به ظاهر يك دولت شيعه است، كنار آمده و همكارى كنند. چنين مطلبى را نه تنها در مورد شيعيان لبنان، بلكه در مورد شيعيان ساير مناطق عربى نيز تبليغ مى‌كنند. در اين مورد چه نظر داريد؟]

- كسانى كه چنين مطلبى را تبليغ مى‌كنند، از اسلام و از اوضاع دنيا بى‌اطلاعند و يا نظر سوء دارند و مغرض هستند. كسى كه از اعمال شاه مطلع باشد، نمى‌گويد او يك قدرت شيعى است و بايد از او كمك خواست. همه مى‌دانند كه اين شخص، ايران را كه يك مملكت اسلامى و يك مملكت شيعى است مى‌كوبد. تمام مخازن آنها را به ديگران داده است و