مصاحبه [با روزنامه «لوژورنال» درباره پيوستن ارتش به انقلاب‌]

زمان: 7 آذر 1357/ 27 ذى الحجه 1398

مكان: پاريس، نوفل لوشاتو

موضوع: پيوستن ارتش به انقلاب- سياست نفتى جمهورى اسلامى‌

مصاحبه‌كننده: خبرنگار روزنامه فرانسوى لوژورنال‌

سؤال: [در مورد ارتش، آيا آرزوى پيوستن ارتش را به مردم داريد؟ آيا مطمئن هستيد كه ارتش طرفداران شما را سركوب نخواهد كرد، در صورتى كه فرمان جهاد بدهيد؟]

جواب: در ميان ارتش، فرماندهانى هستند كه از شاه پشتيبانى مى‌كنند و خود آنان در غارتگرى و چپاول شريك جرم شاه هستند. بديهى است كه اينان حساب خودشان را از مردم جدا كرده‌اند و هر گز به مردم نمى‌پيوندند. و لكن سربازان و افسرانى كه با مردم پيوند دارند و خود آنان از وجود رژيم شاه رنج مى‌برند، دير يا زود به مردم مى‌پيوندند. و از آثار اين پيوستن است- طبق اخبار واصله- خودكشى بعضى از سربازان و افسران و گاهى هم بعد از كشتن فرماندهان خود، و نيز اخبار اعدام بعضى از سربازان و افسران به دست رژيم كه گاهى گفته مى‌شود اعدام دسته جمعى اين سربازان و افسران به دست رژيم انجام شده است. ولى آنچه مسلّم است، شاه با تكيه بر ارتش و يا سركوبى مردم، نمى‌تواند به حكومت خود ادامه دهد.

[در مورد نفت؛ سياست نفتى جمهورى اسلامى چه خواهد بود؟ سطح توليد نفت در حد حاضر باقى خواهد ماند؟ قراردادهاى بسته شده از طرف رژيم قبل، سر جاى خود باقى خواهد ماند؟ موضع شما در مورد قيمت نفت چيست؟]

- آنچه از هم اكنون مى‌توان گفت اين است كه، ما چاههاى نفت را نمى‌بنديم، و لكن چوب حراج هم بر آن نمى‌زنيم. ولى كسى هم نمى‌تواند بر ما تحميل كند كه استفاده كردن ما از نفت، فقط بايد از طريق فروش آن به ديگران باشد. چرا ما نتوانيم به جاى پول نفت، خود آن را در اقتصاد كشور جا بدهيم. و اما در مورد سطح توليد و يا قيمت آن و نيز در مورد