نامه [: نامه‌اى در پاسخ به چند پرسش شرعى‌]

زمان: 17 ارديبهشت 1354/ 25 ربيع الثانى 1395

مكان: نجف‌

موضوع: پاسخ به چند پرسش شرعى‌

مخاطب: احتمالًا اسلامى، عبد اللَّه‌

بسمه تعالى‌

25 ع 2 95

پس از اهداى سلام مرقوم شريف واصل، توفيق و سعادت جنابعالى را خواستار است. اينك جواب مرقومات:

1- استفتايى كه نوشته‌ايد در كرمانشاه شده است، ظاهراً اشتباهى واقع شده. كسانى كه شغلشان سفر نيست و مثل دوره‌گردها نيستند، در سفر اگر چه هزار مرتبه سفر كنند نمازشان قصر است و بايد روزه را بخورند. به آقا [1] هم نوشتم.

2- جنابعالى هر نحو مخارج متعارف بكنيد مجازيد؛ و از سؤال شما بوى وسواس مى‌آيد.

3- قضيه بانك اگر از آنها چيزى به عنوان ربا گرفته است، تقاص جايز است كه از آنها به همان مقدار يا كمتر بگيرند و محتاج به اجازه نيست.

4- 505 تومان واصل شد براى نماز.

5- هر چه از شما كاغذ رسيده، جواب داده شده است.

6- شما در تمام آن مواردى كه سؤال كرده‌ايد، مجازيد؛ همه را اجازه دادم.

7- مجازند بابت سهم سادات براى آنها چيزى بخرند و بدهند.

8- از جنابعالى اميد دعاى خير دارم.

9- شما خوب است در تهران يا قم يك محلى معين كنيد كه بتوانم بعضى اوقات مكاتبه كنم.

10- بعضى از قبوض آقا را در پاكت شما گذاشته‌ام. و السلام عليكم.

[1] آقاى سيد مرتضى پسنديده.