پيام [به ملت ايران به مناسبت چهلم شهداى 17 شهريور]

زمان: 20 مهر 1357/ 9 ذى القعدة 1398

مكان: پاريس، نوفل لوشاتو

مناسبت: چهلم شهداى 17 شهريور (جمعه خونين)

مخاطب: ملت ايران‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

9 ذى القعدة 98

ملت آگاه و مبارز و شجاع ايران- اعلى اللَّه كلمتهم.

اكنون كه چهلم عزيزان تهران به دنبال «چهلم» ها فرا رسيده، و با استقرار حكومت سرنيزه و پليس در انتظار «چهلم» هايى بايد باشيم، اكنون كه سايه شوم حكومت نظامى و نظام سياه شاهنشاهى روزگار ملت محروم ما را به تباهى كشانده است، اكنون كه دست ابرقدرتهاى ستمگر براى چپاول مخازن غنى ما بر ضد اراده مصمم ملت از آستين دژخيمان شاه بيرون آمده و عزيزان اسلام را به خاك و خون مى‌كشد، اكنون كه نمودهاى «دروازه تمدن بزرگ» به دست پايه گذاران حقوق بشر، يكى پس از ديگرى بر روى نعشهاى جوانان برومند ما رخ مى‌نمايد، اكنون كه به ادعاى كارتر، ملت به آزادى و استقلال شاهانه نايل شده است، كشور بى‌پناه ما عزادار و ملت مظلوم ما سوگمندند. ما در غرب و شما در شرق به عزاى عمومى مى‌نشينيم، تا دست جنايتكار ابرقدرتهاى نفتخوار در كشور نفت‌خيز ما باز است درهاى سعادت و آزادى و استقلال بسته است.

عزيزان من! همت كنيد و زنجيرهاى اسارت را پاره كنيد و مهره‌هاى خيانتكار را يكى پس از ديگرى از صحنه خارج كنيد، و دست مهره‌دارهاى سودجو را از كشورهاى اسلامى قطع كنيد. سعادت و آزادى و استقلال، پشت سد مهره‌هاى داخلى و مهره دارها است، سدها را ويران كنيد و صفها را در هم شكنيد و كشور را نجات دهيد. در منطق كارتر، اين جنايتها و اختناقها و وحشيگريهاى شاه كوشش در راه استقرار اصول دموكراسى و موضع‌گيريهاى مترقيانه نسبت به مسائل اجتماعى است. او مردم آگاه ايران‌