نامه [به آقاى قمى به مناسبت آزادى ايشان از زندان]
زمان: 30 شهريور 1357/ 18 شوال 1398
مكان: نجف
موضوع: آزادى آقاى قمى از زندان- حكومت نظامى و سرنيزه
مخاطب: قمى،- مشهد
بسم اللَّه الرحمن الرحيم
حضرت آيت اللَّه آقاى قمى- دامت بركاته
آزادى جنابعالى پس از دوازده سال زندان غير قانونى و غير انسانى به جُرم حقگويى و حق طلبى موجب مسرت گرديد. كشتار بىرحمانه ماههاى اخير، خصوصاً كشتار بيشمارى از فرزندان اسلام كه تعداد كشتهشدگان را بيش از چهار هزار نفر نقل مىكنند، يكى ديگر از نمونههاى آزادى و تمدن بزرگ و آشتى دولت شاه است. تا برقرارى اين رژيم منحط، اميد آزادىْ پوچ و ستمكارى و خيانت ادامه دارد. شعار مردم مسلمان ايران بايد قطع يد اجانب و عمال خائن آنان كه در رأس آن شاه است باشد. اكنون كه شاه با قدرت كوبنده ملت مواجه است و ناچار است كه با حكومت نظامى و سرنيزه به حيات غير قانونى خود ادامه دهد، براى اغفال مردم، تظاهر به دلسوزى براى زلزلهزدگانى [1] مىكند كه به هيچ وجه در محيطى كه زلزلهخيز است هيچ گونه اقدامى براى حفظ جان مردم محروم از او صورت نگرفته است. اكنون كه شاه، ملت را از هستى ساقط و هر چند گاه دست به قتل عامى تازه مىزند، براى زلزلهزدگان دلسوزى مىكند كه خود در اثر بىتوجهى در امور خانهسازى، خانههاى آنان را بر سر مردمش خراب كرده است. شما خود مىدانيد و بدان معتقديد و همه بايد بدانند كه ملت ايران شاه را نمىخواهد و هر كس كه شاه و سلطنت او را بخواهد خائن است. از خداوند تعالى سلامت جنابعالى و عظمت اسلام و مسلمين و قطع ايادى اجانب را خواهانم. و السلام عليكم و رحمة اللَّه.
روح اللَّه الموسوي الخمينى
[1] زلزله طبس كه بر اثر آن هزاران تن كشته و بىخانمان شدند.