پيام [به اهالى آبادان درباره آتش‌سوزى سينما ركس‌]

زمان: 31 مرداد 1357/ 17 رمضان 1398

مكان: نجف‌

مناسبت: فاجعه آتش‌سوزى در سينما ركس آبادان‌

مخاطب: اهالى آبادان‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

خدمت عموم اهالى محترم آبادان- ايّدهم اللَّه تعالى‌

دريافت خبر بسيار فجيع به آتش كشيدن چند صد نفر هموطنان ما با آن وضع حساب شده موجب تأثر و تأسف شديد گرديد. من گمان نمى‌كنم هيچ مسلمانى بلكه انسانى دست به چنين فاجعه وحشيانه‌اى بزند جز آنان كه به نظاير آن عادت نموده‌اند و خوى درندگى و وحشيگرى، آنان را از انسانيت بيرون برده باشد. من تا كنون اطلاع كافى ندارم؛ لكن آنچه مسلّم است اين عمل غير انسانى و مخالف با قوانين اسلامى از مخالفين شاه كه خود را براى حفظ مصالح اسلام و ايران و جان و مال مردم به خطر مرگ انداخته‌اند و با فداكارى از هم ميهنان خود دفاع مى‌كنند- به هر مسلكى باشند- نخواهد بود و قراين نيز شهادت مى‌دهد كه دست جنايتكار دستگاه ظلم در كار باشد كه نهضت انسانى- اسلامى ملت را در دنيا بد منعكس كند. آتش را به طور كمربند در سراسر سينما افروختن و بعد توسط مأمورين درهاى آن را قفل كردن، كار اشخاص غير مسلط بر اوضاع نيست.

گفتار شاه كه: تظاهر كنندگان مخالف من «وحشت بزرگ» را وعده مى‌دهند؛ و تكرار آن پس از واقعه كه: اين همان وعده بوده است، شاهد ديگرى بر توطئه است؛ نه اينكه واقعاً شاه يك غيبگوى بزرگ است! مصاحبه سابق شاه كه ايران را با ملت نابود مى‌كنم نيز شاهد اين مدعا است. اظهار تأسف و تأثر در بوقهاى تبليغاتى از اشخاصى كه هر روز دستشان تا مرفق به خون هم ميهنان مسلمان ما فرو رفته است.

شاهد بزرگى است بر نقشه شيطانى شاه و همدستانش، هم آنان كه در اكثر